یکی از پرکارترین وبلاگ نویسهای ایران آقای دکتر مزیدی در نوشته اخیر خود میگوید:
هرگاه وقتی با انگشت ميخواهم ماه را در اسمان به كسي نشان دهم و او محو نوك انگشتم ميشود، اوج ياس و استيصال را تجربه ميكنم. در ان لحظه از خودم متنفر ميشوم كه چقدر توانایی من كم است كه نميتوانم توجه او را به ان ماه زيبا در آسمان جلب كنم.
اولا که چقدر این اصطلاح (یا داستانک) به دلم نشست. واقعا هیچ چیز دلسرد کنندهتر از این نیست که آدم با شور و علاقه بخواد چیزی رو که واقعا فکر میکنه زیبا یا مهم یا جالب هست به دیگری توضیح بده و بعد متوجه بشه که طرف نه تنها نکته را نگرفته بلکه حتی برداشت 180 درجه متفاوتی از موضوع کرده.
آقای مزیدی در نوشتههای فراوانشان همیشه تاکید بر گروهگرایی، همبستگی، سازماندهی و تقویت ارتباطات میان کاربران ایرانی دارند. من هم شخصا همیشه از خواندن نظریات و نوشتههای ایشان استفاده بردهام. اما متاسفانه به دلیل مشغله کاری بیشتر خواننده هستم تا نویسنده و بیشتر مراجعهکننده هستم تا کامنت گذار.
چون فکر میکنم آدمهایی مثل آقای مزیدی باید توسط سایر کاربران حمایت شوند، به نوبه خود در این وبلاگ حقیر به دعوت ایشان به بازی ویکیپدیای فارسی پاسخ مثبت میدهم.
حالا چرا فکر میکنم آدمهایی مثل آقای مزیدی باید حمایت شوند؟ در اینباره در نوشته دیگری توضیح خواهم داد. اما همین را بگویم که گرایشات و افکار آدمهایی مشابه آقای مزیدی از نوعی است که به تحولات پایدار خدمت میکند. شاید حرکت کوچکی باشد، ولی به هر حال ماهیت حرکت مهم است. من از ماهیت پیشنهاد آقای مزیدی در مورد تاکید بر ویکیپدیای فارسی حمایت میکنم چون به رشد و توسعه پایدار در جامعه اینترنتی ایران و به دنبالش جامعه ایران کمک میکند.
افتخار دارم اعلام كنم كه ويكیپديای فارسی از هماكنون به ليست دوستان من اضافه شده است.اميدوارم اين كمك ناچيز، منجر به تقويت زبان و فرهنگ فارسي در دنياي ديجيتال شود.دست ياری به سوی دوستانم دراز ميكنم تا همگی در افتخار اعتلای زبان فارسي باهم شريك باشيم.
اما در مورد دعوت از پنج نفر ترجيح ميدهم دايره را گستردهتر سازم و به تبعیت از الدفشن آن را تبديل به «دعوت عام» از خوانندگان گرامي اين وبلاگ كنم تا با مطالعه اصل دعوت، در صورت تمايل، به هر شكلي كه دوست دارند در اين حركت فرهنگي مشاركت و به ادامهاش كمك كنند…