آقای عبدالکریم سروش را چندان نمیشناسم (البته اسمش زیاد به گوشم خورده است). اما بعضی موضعگیریهایش به من (و شاید شما) کمک میکند تا او و نقشی را که در تاریخ معاصر ایران بازی میکند را بهتر بشناسم (یم): [تاکیدها از من است]
نوشابه امیری: بگویید از میان کاندیداها نظرتان بر کیست؟
عبدالکریم سروش: من 4 سال پیش حرفی به شما زدم و حالا هم کم و بیش بر همان نظرم.
نوشابه امیری: یعنی آقای کروبی؟
عبدالکریم سروش: بله؛ علی الخصوص که من در سخنان آقای موسوی، نکته تازهای نمی بینم. در عملکردش هم کار دلچسبی مشاهده نمیکنم. گمان میکنم با افکار پیشیناش وداع نکرده است و علیرغم اینکه گاهی در سخنرانیها، اشارات تازهای دارد، اما ریشهها، همان ریشههای پیشین است و رگههای نگران کنندهای در سخنان ایشان وجود دارد. در عمل هم بیست سال نشست و ظلمها را تماشا کرد و لب از لب نگشود: «قربان تمکینت شوم میبین و سر بالا مکن».
نوشابه امیری: پس چرا آقای خاتمی از ایشان حمایت کردند؟
عبدالکریم سروش: این همان چیزی است که موضع آقای خاتمی را برای من سئوال انگیز کرده است. من رفتن پاره ای از دوستان پشت آقای موسوی را هم اصلا درک نمی کنم. یعنی از دید سیاسی که نگاه میکنم کاملا برایم مبهم است. به صراحت برای شما بگویم اینکه کسی دوباره بیاید و در کسوت سیاسی ادعای رسالت روشنفکری داشته باشد را نمیپسندم. باید کسی بیاید که مرد عمل باشد.
* بدیهی است (هست؟) که این نقلقولها برای آشنایی و مطالعهی اولیه است و من نه فقط اینجا بلکه در لینکهای روزانه، نقلقولها و اصولا هر جا از منبعی لینک میدهم یا نقل قولی میکنم «اکیدا» و «قویا» توصیه میکنم مطلب اصلی به صورت کامل خوانده شود تا نیت و پیام اصلی گوینده یا نویسنده به درستی منتقل شود.
بامدادی | نجواها | یکعکاس | [silent-clicks] |
استفاده از مطالب و عکسهای منتشر شده در وبلاگها و فوتوبلاگهای من به شرط «نقل قول دقیق»، «ذکر ماخذ» و «ارجاع لینک به اصل پست» بلا مانع است. |
ممنون از اطلاع رسانی.
لایکلایک
متاسفانه نقش آقای سروش هم نقش جالبی نبوده.
لایکلایک
وبلاگتون رو شدیدا دنبال می کنم. واقعا خسته نباشید
————————————
بامدادی: ممنون از لطف شما. در خدمتم.
لایکلایک