می‌گویند سربازی را به اتهام شلیک نکردن در کشاکش جنگ محاکمه می‌کنند و او در دفاع از خودش می‌گوید:
دستور داشتم به دشمن حمله کنم، ولی من دشمنی ندیدم؛ فقط آدمها بودند.
| بامدادی | نجواها | یک‌عکاس | [silent-clicks] |
| استفاده از مطالب و عکس‌های منتشر شده در وبلاگ‌ها و فوتوبلاگ‌های من به شرط «نقل قول دقیق»، «ذکر ماخذ» و «ارجاع لینک به اصل پست» بلا مانع است. | |||
بامدادی 
سلام
ترانه جديدي به احترام مادران اين روزهاي ايران ساخته شده است.
در صورت تمايل به هر شکل که مي توانيد اطلاع رساني کنيد.
ممنون
لایکلایک
سخت قابل تأمل…
و چه آزاداندیش بوده این سرباز.
لایکلایک
جالب بود. ممنون
لایکلایک
هنوز تاقفته جدا بافته ای نیستم
چند روزی هست
بی شباهت با هر انسانی
گریه می کنم
و دلم را
پرواز می آموزم
تو اگر دست یاری گری داری
ارتفاع را به من نشان بده
!!!!
همین
نوا بامدادی
لایکلایک
اینگونه اندیشیدن تنها از آدمهای کمی بر میاد که اینروزها کمترند.
لایکلایک
مردمی دید که دشمن نبودن و اونا مردمی میدیدند که دشمن ترین بودن
لایکلایک
خیلی تامل برانگیز و زیبا بود.
لایکلایک
سلام
آن سرباز را نباید محاکمه شود، بلکه کسانی که به او آموزش داده اند باید محاکمه شوند که به خوبی به او آموزش نداده اند تا بفهمد که آدمها دو دسته اند، دوست و دشمن.
لایکلایک
…واگر خداوند غریزه ی دفاع را در انسان ننهاده بود و تجاوز برخی از مردم را با برخی دیگر دفع نکرده بود، سراسر روی زمین را فساد و تباهی گرفته بود…
251 بقره
لایکلایک