فرض کنیم شما دارای قابلیت ویژه‌ای هستید. به این صورت که هر بار به خواب می‌روید درک زمان برای شما تندتر می‌شود و زمان با سرعت دو برابر حالت بیداری برای شما سپری می‌شود (دو دقیقه حالت خواب مثل یک دقیقه حالت بیداری می‌شود) بدون این‌که قدرت محاسباتی شما در واحد زمان ادراک شده کاهش یابد. در ضمن شما قادر هستید همان‌طور که خواب هستید، خواب ببینید که می‌خوابید (خواب در خواب) و وقتی در حالت «خواب در خواب» هستید می‌توانید به خواب بروید و خواب ببینید که می‌خوابید (خواب در خواب در خواب) و الی آخر … و هر بار هم درک زمان برای شما به همان ترتیب تندتر می‌شود. در ضمن شما همیشه می‌توانید در هر شرایطی در بدترین حالت ظرف مدت ۵ دقیقه (زمان ادراک شده) به خواب روید و در هر شرایطی هم بلافاصله بیدار شوید.
به شما مساله‌ای می‌دهند که حل ذهنی آن به ۱۰۰ دقیقه زمان احتیاج دارد اما شما فقط ۲۰ دقیقه وقت دارید. چطور مساله را به صورت ذهنی حل می‌کنید؟
نام این سوال را از فیلم سرآغاز (inception) اقتباس کرده‌ام. پاسخ را اینجا ببینید.
با توجه به فیلتر بودن بامدادی در ایران، لطفا مطالب آن‌را از طریق اشتراک در خوراک آن پی‌گیری کنید. استفاده از مطالب و عکس‌های منتشر شده در وبلاگ‌ها و فوتوبلاگ‌های من به شرط «نقل قول دقیق»، «ذکر ماخذ» و «ارجاع لینک به اصل پست» بلا مانع است.
بامدادی 
یک فکر برای “سرآغاز و مسالهٔ ریاضی”