فیلمی ساخته شده که من هنوز آن را ندیده‌ام اما از شواهد و قرائن می‌توانم حدس بزنم فیلمی با رویکرد پروپاگاندا آن هم از نوع درجه سوم و نازل آن است. به خودم می‌گویم: این هم یک جفنگ دیگر که ساخته می‌شود و سرمایه‌ای که هدر می‌رود. شاید هم اگر فرصت کنم تماشایش بکنم آن‌هم برای این‌که ببینم «چه خبره» و نه به خاطر این‌که انتظار لذت یا بهره دیگری داشته باشم. پس به همین سادگی از کنار این فیلم می‌گذرم. به همان سادگی که از کنار هر اثر ضعیف دیگری می‌گذرم و در حد اعتنایش نمی‌یابم.
اما چیزی که از آن نمی‌توانم به سادگی بگذرم برخوردی است که بعضی از دوستان متعلق به «کالت سبز» با بعضی از بازیگران این فیلم می‌کنند. برخوردهایی تند و بعضا حاوی کلمات توهین‌آمیز و حتی رکیک که خطاب به یکی از بازیگران جوان این فیلم گفته می‌شود. او دیگر نه یک بازیگر سینما، که یک موجود مردم‌فروش، خیانت‌کار و طرد شده است {مثلا +، +، +}
تا دلتان بخواهد در این دنیا فیلم چرند ساخته می‌شود. همین‌طور تا دلتان بخواهد سیستم‌های حقیقی و حقوقی برای پروپاگاندا و تبلیغات پول خرج می‌کنند. غم‌انگیز است، بله، اما موضوعی فردی نیست بلکه یک بحث سیستمی است که راه حل یک شبه هم ندارد. چیزی که بیشتر مرا آزار می‌دهد نگاه خرده‌فرهنگی است که در آن از ستاره‌ها و شخصیت‌های معروف یا مشهور «انتظارهای ویژه» می‌رود. فوتبالیست باید الگوی اخلاق باشد، سیاستمدار باید اسطوره شرافت باشد، بازیگر سینما باید کنش‌گر سیاسی و قهرمان ملی باشد. شوخی نکنید لطفا!
یک بازیگر درجه اول یا دوم یا سوم سینما (حدس شخصی من این آخری است ولی ربطی به موضوع ندارد) که کارش بازیگری است (یعنی پول می‌گیرد که جلوی دوربین ظاهرا شود) و هیچ دلیلی هم ندارد و التزامی هم به جایی نداده که آدم متفکری باشد، سیاستمدار یا سیاست‌فهم باشد، قهرمان باشد، سوپرمن باشد، شرافت ملی داشته باشد، و غیره آمده و مقداری پول گرفته و توی یک فیلم درجه سوم بازی کرده. چرا باید این موضوع برای من و شما اهمیت داشته باشد؟ جز آن است که ما توی خرده فرهنگ قهرمان‌ساز سوپرمن پرورمان انتظار داریم هر کس که توی ویترین جامعه قرار گرفت و سلبریتی شد خصوصیت‌های برتر و ویژه‌ای از خودش نشان دهد که او را فراتر از خواننده، ورزشکار، بازیگر و سیاستمدار بکند؟
جز آن است که ما نمی‌توانیم سیاستمدار را سیاستمدار، ورزشکار را ورزشکار، بازیگر سینما را بازیگر سینما بینیم؟
جز آن است که ما عادت کرده‌ایم سیاستمدار را قهرمان، ورزشکار را پهلوان و بازیگر سینما را متفکر ببینیم و هر وقت این الگوی ما شکسته شود، به زمین زمان فحش می‌دهیم؟!
شوخی نکنید لطفا!
با توجه به فیلتر بودن بامدادی در ایران، لطفا مطالب آن‌را از طریق اشتراک در خوراک آن پی‌گیری کنید. استفاده از مطالب و عکس‌های منتشر شده در وبلاگ‌ها و فوتوبلاگ‌های من به شرط «نقل قول دقیق»، «ذکر ماخذ» و «ارجاع لینک به اصل پست» بلا مانع است.
بامدادی 
بامدادی عزیز! این طبیعی است که گروهی از مردم به یک بازیگر اعتراض کنند و یا حتی به او فحش بدهند. این مسئله نباید برای ما خیلی مهم باشد. شما هم حق دارید به آن گروه از مردم انتقاد کنید. و البته که این مسئله برای من مهم نیست. کلا بازیگر بازیگر است، بامدادی بامدادی است و من هم من هستم! اما باید بگویم خاتمی یک چیز دیگری است. او یک سیاستمدار مدرن است واقعا! یعنی هر بلایی سر ملت ایران آمد بازیگر باز هم بازیگر است چه توقعی از او دارید ولی خاتمی (که بازیگر نیست) یک چیز خوبی است، چون خاتمی در هر شرایطی به این نظام رای می‌دهد پس در هر شرایطی کلا او مدرن است و با حال! و امین حیایی هم که بازیگر است در هر حال پس بی‌خیال بابا!
ببخشید شوخی کردم فقط خواستم بگم کلا یعنی یه جورایی درکت میکنم…
لایکلایک
🙂
لایکلایک
با کلیت حرف شما موافقم اما گوشه ای از این نگاه هم از اینجا سرچشمه می گیرد که قشر هنری ما ( شاید نه تنها ما کل دنیا) معمولا به درگیر شدن با وقایع سیسی و نظر دادن درباره اون علاقه نشون میدن و خب این انتظارات رو بالا می بره. کلا جزئی از فرهنگ ما دخالت از انواع و اقسام چیزها و نظردادن درباره اونه و این همه چیز آدمها و بازیگرها و ربط چیزهای بیربط به همدیگه رو هم شامل میشه که البته بشخصه به نظر باید اصلاح بشه اما راه درازی در پیش داریم.
لایکلایک
همانطور که اشاره کردید این که همه حرفشان را بزنند خوب است، اما این که توقع داشته باشیم که همه کارشناس و قهرمان مسائل سیاسی باشند انتظار بیش از حد و بیماری فرهنگی است.
لایکلایک
کسی که پول میگیره تا یک مسئله
سیاسی به این حساسی رو که هنوز
آثارش باقیه رو ریشخند کنه و کاملا
وارونه جلوه بده به نفع یکی از
جناحهای درگیر،در واقع همون خائن
مزدوره وفحشهایی که میخوره حقشه
هنرمند از قدیم با مردم عادی
بوده تو این مملکت و نه با حکومت
البته این آشغالا هنرمند که نیستن
هیچی، به قول خودت بازیگر درجه
3 اگه بشن.
این حرف رو هم قبول نمیکنم که چون
بازیگر کارش اینه پس هر توهینی هم
بکنه بیگناهه…خیر
چه بسیجیی که توی کهریزک تجاوز میکنه
چه بازیگری که میشه مزدور پروپاگادای رژیم
لایکلایک
من این فیلم رو ندیدم اما از چند تکهٔ فیلم کاملا مشخص است که به قول شما یک تبلیغ سیاسی بیش نیست ،
در کارنامهٔ این هنرپیشهٔ جوان من فیلم قوی تر از اخراجی‌ها به یاد ندارم،و اصلا احساس نمیکنم دلیلی باشه که ایشون این فیلم رو بازی نکنه.
لایکلایک
ممنون.
لایکلایک
درسته که بازیگر سیاستمدار نیست اما بالاخره رباط هم نیست که فقط یک فیلمنامه بگیره و بدون هیچ فکری در اون بازی کنه. با توجه به وقایع سال 88 بازیگری که در فیلمی به سفارش دولت و ضد مردمی بازی میکنه با بازیگری که حاظر به بازی در هر فیلمی نمیشه فرق داره و خشم توده مردم رو بر می انگیزه. البته من با این خشم بیش از حد موافق نیستم اما کار این بازیگر ضد اخلاق و وجدان است.
لایکلایک
بله خوب از ایشان می توان از زاویه دیدهای مختلف انتقاد کرد. اما برخورد حذفی و این طور صحبت کردن (که بعضی از دوستان می کنند) نشانه همان انتظار بیش از حد و اندازه ای است که از یک بازیگر سینما داریم.
لازم است باز هم به خودمان یادآوری کنیم که در وقایع سال ۱۳۸۸ جامعه ایران یک‌پارچه نبود و این شکاف اجتماعی واقعی و جدی است و گاه و بی‌گاه خودش را در مصداق‌هایی شبیه این نشان می‌دهد. این مساله حتی ارتباطی به این واقعیت که این فیلم پروپاگاندایی است و یا این‌که حاکمیت برخورد حذفی و خشنی با طیف‌های معترض به نتایج انتخابات در پیش گرفت ندارد. شکاف اجتماعی یعنی بخش‌هایی از جامعه که به هیچ عنوان هم قابل انکار نیستند با طیف‌های معترض همسو نبودند و نیستند.
لایکلایک