به نظر شما ایران دقیقا باید چکار کند تا تحریم‌های آمریکا (و متحدان و توابعش) علیه آن برداشته شود؟ اگر به متن قانون آمریکایی تحریمها نگاه کنیم متوجه می‌شویم که مفاد آن چندان به برنامه‌ی هسته‌ای ایران مربوط نیست و بیشتر به دنبال خواسته‌هایی از جنس «تغییر رژیم» در ایران است. به عنوان مثال تحریمها فقط در صورتی برداشته میشوند که رئیس جمهور آمریکا کنگره را متقاعد کند که دولت ایران:
۱) همه زندانیان و بازداشتی‌های سیاسی را آزاد کرده است.
۲) رویه خشونت‌آمیز و سوءاستفاده‌گرایانه علیه شهروندان ایرانی‌ای که فعالیت سیاسی صلح‌آمیز دارند را متوقف کرده است.
۳) تحقیقات شفافی در زمینه موارد منجر به فوت یا سوءرفتار علیه فعالان سیاسی صلح‌آمیز انجام شده و مسئولان مجرم تحت پیگرد قانونی قرار گرفته‌اند.
۴) در راستای تشکیل یک سیستم قضایی مستقل پیشرفت کرده است.
اگر هم ایران شاهکار کند و به موارد بالا دست یابد، باز هم برای برداشته شدن تحریمها کافی نیست، چون رئیس‌جهمور آمریکا باید ثابت کند که:
۵) دولت ایران حمایت از تروریسم بین‌المللی را متوقف کرده است و دیگر در چهارچوب کشورهای حامی تروریسم نمی‌گنجد.
۶) ایران تلاش برای دستیابی و توسعه سلاح‌های هسته‌ای، بیولوژیکی، شیمیایی و بالیستیک را متوقف کرده است.
این در حالی است که خیلی از متحدان آمریکا همین شرایط را تامین نمی‌کنند. یعنی اگر همه این موارد توسط ایران اجرا شود، باز هم تفسیر آن توسط طرف آمریکایی سلیقه‌ای خواهد بود. در نتیجه اینکه با این شرایط سنگینی که برای برداشته شدن تحریمها گذاشته شده و متاسفانه به صورت قانون هم در آمده است، بعید به نظر می‌رسد چیزی جز تغییر رژیم در ایران از سوی قانون‌گذار آمریکایی مد نظر باشد.
حال اگر سیاست آمریکا در قبال ایران تغییر رژیم باشد، سوالی که مطرح میشود این است که در این میان پس نقش مذاکرات هسته‌ای چیست؟ وقت‌کشی، رد کامل گزینه‌ی دیپلماتیک قبل از برخوردهای سخت‌تر یا …؟!
با توجه به فیلتر بودن بامدادی در ایران، لطفا مطالب آن‌را از طریق اشتراک در خوراک آن پیگیری کنید. استفاده از مطالب و عکس‌های منتشر شده در وبلاگ‌ها و فوتوبلاگ‌های من به شرط «نقل قول دقیق»، «ذکر ماخذ» و «ارجاع لینک به اصل پست» بلا مانع است.
بامدادی 
ایران نمی‌تواند به این جا برسد.
ایرانی ها به چیزهای مهمی اعتقاد دارن. چیزهایی مثل اسلام، قیامت، آخرالزمان، مهدویت و… . اگر قرار باشد به جایگاه سی و چهار سال قبل در دولت پهلوی باز گردیم، آنوقت اگر قیامتی در کار باشد پاسخ شش هزار شهید بیت المقدس (سی سال قبل) برای آزاد سازی خرمشهر را چه خواهیم داد؟ آنها نخوهاند پرسید خون ما، جان ما بازیچه بود؟
لایکلایک
شما 6 مورد رو نام بردید که تمام آنها جزو مسایل جنبی هستند. یکی از اصول مهمی که خیلی از مدیران موفق رو موفق کرده پرهیز از روی هدف رفتن به صورت مستقیمه. تمامی این مسایل به نقطه ای میرسه که هدف اصلیه. هر چند که هیچ گاه راجع به هدف اصلی حرفی زده نمیشه***. احتمالا هدف اصلی در منطقه تسلط به منابع انرژیه. این چیزی نیست که بخواهد در آینده اتفاق بیافتد. چیزی است که در حال حاضر اتفاق افتاده و تمامی مسایل جنبی فقط و فقط مانع از پرداختن به اون میشوند.یا از طرف دیگر من به اقتضای تخصصم به شما اطمینان میدهم که فقط تابش خورشیدی در ایران میتواند برق چندین کشور را تامین کند. اما این مسایل جانبی مانع از پرداختن به اونها میشود.این یعنی سوختن یکی دیگر از کارت های برنده ایران و به همین ترتیب الی آخر…
مطمئن باشید تمام حرف هایی از قبیل ایران عراق نیست و یا حمله به ایران منجر به جنگ منطقه ای میشود حرفی بیش نیست. همونطور که ارتش رضا شاه حتی یک تیر هم شلیک نکرد در مقابل تمام کشور های قوی دنیا ما حتی یک تیر هم نمی توانیم شلیک کنیم. اگر ما هواپیمای تام کت را تعمییر و آپ دیت میکنیم آنها میسازند. پس دلیل حمله نکردن انها و مذاکرات همان چیزی است که شما اسمش را وقت کشی گذاشتید. ما مثل یک بچه کوچک در زمین بازی هستیم و آنها با خیال اسوده فقط نظاره گر ما هستند مشغول به کار خود.
***. برای مثال شما چقدر خبر در مورد وضعیت بحرانی جوی و آثار گازهای گلخانه ای می شنوید؟ مهمترین خبر روی زمین امروز همین است و بس و شما هیچ نمی شنوید. شما چه مقدار خبر راجع به بلعیدن منابع توسط کنسرن ها میشنوید؟ در مورد چرخه های فاسد اقتصادی با ظاهر موجه؟ و .. و… و..
لایکلایک
کامنت شما مدت هاست که ذهن مرا به خود مشغول کرده. این که چرا ما در زمین آن ها بازی می کنی؟ چرا سعی نمی کنیم خودمان را رشد دهیم و به کار آن ها کاری نداشته باشیم.
پاسخ دقیقی ندارم. شاید چون فرصت طلب ها همیشه حکومت می کنند (در همه جای دنیا) و شاید هم چون ضعیف هستیم و آن ها به کارمان کار دارند. نمی دانم. اما نکته مهمی را اشاره کردید.
لایکلایک
من فراموش کردم در پاسخ سوال شما که ایران چه باید بکند جوابی بنویسم:
با توجه با مطالب بالا که نوشتم ایران فقط باید فارغ از هر گونه بازی کردن در زمین بازی آنها به
فعالیت هایی دیگر رو بیاورد که این هم به طرز عجیبی در ایران انجام نمی شود. حتی جهت عکس آن صورت میگیرد.
برای مثال سرمایه گذاری علمی. سرمایه گذاری فرهنگی. اهمیت دادن به محیط زیست. تربیت مدیران .
حال شما نگاهی به وزیر علوم و ماجرای دانشگاه آزاد بیاندازید!واقعا نهاد علمی فرد شایسته تری ندارد؟ نگاهی به ماجراهای سینمایی و تئاتری و موسیقی و میراث فرهنگی ما بیاندازید! نگاهی به ماجرای ستاره دار شدن دانشجوها و بازنشستگی اساتید بیاندازید.
نگاهی به محیط زیست بیاندازید. با رجوع به ادارات نگاهی به مدیران جز بیاندازید. با نگاه کردن اخبار نگاهی به مدیران کل بیاندازید.
واقعا نیتی پشت این شایسته گریزی هدفمند وجود دارد که به کسی معلوم نیست.
لایکلایک
موافقم.
لایکلایک
به عقیده من،امریکاییها واقعا منظورشون احقاق چنین شرایطی نیست،اهداف بزرگتری رو در منطقه دنبال می‌کنن،
عملا این تحریمها یک عمل فشار و باز دارندست،که از زمان رونالد ریگان تا امروز پیگیری شده فقط در بعضی مقاطع شدت و ضعف داشته.
به نظر من آمریکا یک جنگ تمام عیار با موقعیت مهاجم علیه ایران شروع کرده حمله‌های سایبری و فرستادن هواپیماهای جاسوسی و بدون سرنشین،جنگهای جاسوسی و نرم و قص علی هذا،
سیاست آمریکا به عقیده من در ادامهٔ اعمال فشار آشکار و پنهان بر ایران هست تا از درون بپاشه،و از برخورد سخت تا جای ممکن خود داری کنه.بخاطر هزینه‌های جانبیش و اتفاقت غیر منتظری که ممکنه بیفته.
فکر می‌کنم آمریکا متوجه این موضوع شده که اسلام حکومتی طرفدارای خودشو داره و علاقمند هست در دو مدل قابل کنترل یعنی طالبانی یا اسلام غربی یعنی ترکیه رو به عنوان مدل‌های کارامد معرفی کنه،و مدل غیر قابل پیشبینیی مثل ایران رو مهار کنه.و به عنوان مدل شکست خرده به جهان نشون بده.
به هر حال در چیدمان قدرت مورد نظر آمریکا ایران قوی جایگاهی نداره.
به همین منظور به صورت آشکار و نهان از طرح‌های تجزیهٔ ایران حمایت میکنه.
البته این فقط مختص ایران نیست.فکر می‌کنم در چهار چوب بزرگتری که همان خاور میانهٔ جدید،در ساختار نظم نوین تعریف شده،همین چند وقت پیش شنیدم بصره از عراق اعلام استقلال شاید بکنه،این رو بی ربط نمی‌بینم به تحرکاتی قوم گرایانه که در جنوب ایران به شدت توسط عناصر سعودی و امریکائئ حمایت میشه.
یا حداقل اگه به تجزیهٔ ایران هم موفق نشن،دست کم به عنوان یه اهرم فشار می‌تونن در ایران استفاده کنن برای تضعیف ایران تازه قدرت گرفته..
لایکلایک
بله احتمالا همینه. این شرایط سنگین فقط به این دلیل گذاشته شدن که شرایط مهم تری محقق بشه. وگرنه چنین شرط های سنگینی در مورد کشورهایی که دوست آمریکا هستن ولی مشکلاتشون خیلی بیشتر از ایرانه گذاشته نشده.
لایکلایک
به نظر شما آمریکا و غرب و کشور های عربی و … چه کار باید بکنن تا این رژیم دست از دخالت توی کشور های دیگه برداره؟
دست روی دست بزارن تا لبنان رو ببلعه. عراق رو ببلعه بحرین و … ؟؟
مساله سر این چند تا فاکتور که نام میبیرید نیست. اینها بهانه اند (هرچند درست) مشکل در تضاد ذاتی این رژیم با سیستم موجود بین الملل ئه که در نهایت یکی از این دو تا باید تغییر کنن که مسلم هست کدوم تغییر خواهد کرد!!
لایکلایک
سلام
چطورید؟
کجایید سواحل مدیترانه و یا سواحل هاوایی؟
می دانم که شاید مطلب من را در سایت خود قرار ندهید و شاید هم بدهید! به هرحال:
متنی را که نوشته بودید به دقت خواندم و تعجب کردم شما ایرانی هستید؟
درحالی که سی و اندی سال است که قدرتهای پوشالی دنیا در مقابل اراده انقلابیون ایران ایستاده اند و هر روز عقب عقب به پرتگاه نیستی می روند جای تأسف است که شما تمام این دوران را فراموش کرده و به 5-6 موردی اشاره می کنید که بازهم اگر محقق شود چون با ملت ایران مشکل دارند همچون قبل از انقلاب بر سر ما سوار می شوند و حق توحش از ما می ستانند.
اینقدر پریزیدنت اوباما را به دردسر نیاندازید تا به خاطر ما پیش مجلس سنا کوچک شود!
کشوری که بزرگترین تولید کننده سلاح های کشتار جمعی است و تنها رکوددار استفاده از آن طی تاریخ بشر ، چگونه می تواند دم از پاکسازی سلاح های کشتار جمعی بزند و کشوری که تروریست دولتی را می پروراند و حامی دیکتاتورهای عرب منطقه خاورمیانه که به خون ایران و ایرانی تشنه اند کمک کرده و می کند و حامی سرسخت آل خلیفه و آل سعود است چطور می تواند اطمینان کرد که برای ما حقوق بشر و آزادی و دمکراسی را به ارمغان بیاورد!
نکته بعد اینکه اگر ایران کشور دست و پا بسته ای بود، نابودی این ملت خیلی زودتر اتفاق می افتاد آن زمان که:
1- صدام که 32 کشور جهان از جمله کشورهای 5+1 از وی برضد ملت ایران حمایت و پشتیبانی می کردند حتماً ظرف همان سالها تومار ما را بهم می پیچید.راستی مواد استفاده شده در بمبهای شیمیایی را که برروی شهرهای مسکونی ما ریختند چه کسی به صدام داد و چرا آن زمان کسی در غرب صدایش در نیامد.
2- با تحریم های گسترده ما را تابحال از پا در می آورند و اکنون تن به مذاکرات بی حاصل نمی دادند و یا در نهایت همچون صربستان یا لیبی و یا … ایران و انقلابش را از صحنه گیتی محو می کردند.
پس موضوع اینجاست که :
یک قدرت ایران به اندازه ای است که غربی ها مجبورند پای میز مذاکره بنشینند و سراغ گزینه نظامی نروند.
و دو اینکه به ایران نیاز دارند و نمی توانند این کشور بزرگ با تمدن و فرهنگ عظیمش را نادیده بگیرند.
و سه می بینند علی رغم تحریم های گسترده ، ایران روز به روز در حال پیشرفت و شکوفایی است و تا چند سال دیگر اصلا نیازی به غرب پیدا نمی کند که بخواهد باجی دهد،پس باید به بهانه مذاکرات و سیاست چماق و هویج اراده ی جوانان وطن را سست کنند که ای بابا این مذاکرات هم به ثمر ننشست و پس بایستیم تا مذاکرات بعدی! همان چیزی که امروز با دسیسه غرب در بازار اقتصادی ایران کم و بیش دیده می شود و مذاکرات هسته ای شده است ترازوی قیمتها و بزودی این هیمنه نیز می شکند.
اینرا خواهش می کنم صادقانه پاسخ دهید که اگر کشورهای غربی دوستدار ایران و ایرانی هستند چرا ملت ما را به حال خود نمی گذارند که سرنوشت خود را انتخاب کنند و با تحریم های متعدد و فرسایشی این مردم را زجر می دهند،رژیم که با این کارها عوض نمی شود،اقدامی عاجل نیاز است و می ترسیم صدسال دیگر غربی ها تحریم کنند و ملت ایران زیر فشار باشند و رژیم عوض نشود و غربی هایی که خیلی دلشان برای ما می سوزد کاری از پیش نبرند و به این نتیجه برسند که بی خیال و با یک بمب اتم همه ی این مردم خداجو و انقلابشان را به بهشت بفرستیم-زبانم لال-؟!
و آخر اینکه اگر این انقلاب هم بخواهد به سرنوشت پهلوی و ظالمان قبل خود دچار شود حتماًملت باهوش و بادرایت ایران ساکت نمی نشینند و قیام می کنند و همچون سال 57 بدون کمک غرب و شرق ، قدرت ، اراده و توان اینرا دارند که آینده خود را رقم بزنند و تاریخ نشان داده ایران نیازی به قیم ندارد و هرکس جلوی ملت ما ایستاده جز پشیمانی هیچ عایدش نشده است ، پس غربی ها خود را خسته نکنند.
http://www.naml.oya.ir
لایکلایک
سلام. من راستش متوجه نشدم مشکل شما با این نوشته چیه؟ فکر می کنم شما مطلب رو با دقت نخوندین، چون ظاهرا برداشت اشتباهی از اون کردین.
لایکلایک