تا همین چندی پیش باور عمومی (و حتی تخصصی) این بود که فن‌آوری اطلاعات تاثیر چندانی بر تولید گازهای گل‌خانه‌ای (مثلا گازکربنیک) و فرایند گرمایش زمین ندارد. اما با انجام تحقیقات بیشتر، نادرست بودن این پیش‌فرض روز به روز بیشتر معلوم می‌شود. امروز خبری خواندم که برایم تازگی داشت:
باورتان می‌شود؟ به نظر خیلی زیاد می‌رسد. اما تحقیق انجام شده چنین می‌گوید:
جوش آوردن یک کتری آب (با کتری برقی) حدود 15 گرم گازکربنیک تولید می‌کند. هر بار جستجو درگوگل، به صورت غیرمستقیم حدود 7 گرم گازکربنیک تولید می‌کند، چون کامپیوتر شما، مسیریاب‌ها (router) و تجهیزات مخابرتی اینترنت و همین‌طور سرورها و کامپیوترهای گوگل با برق کار می‌کنند و تولید برق هم معمولا گاز گل‌خانه‌ای تولید می‌کند.
تحقیق دانشگاه هاروارد نشان می‌دهد که مشاهده‌ی یک وب‌سایت معمولی «به ازای هر یک ثانیه» حدود 0.02 گرم گازکربنیک تولید می‌کند. معنای این حرف برای معتادان اینترنت و وب‌گردی این است که
یک ساعت گشت و گذار در فرندفید معادل پنج بار جوش آوردن آب با یک کتری‌برقی گازکربنیک وارد جو زمین می‌کند!
یک بار جستجو در گوگل معادل شش دقیقه وب‌گردی معمولی زمین را گرم می‌کند!
تصورش را بکنید چند صد میلیون‌نفر در جهان روزانه ساعت‌ها وب‌گردی می‌کنند، در هر روز 200 میلیون جستجو در اینترنت انجام می‌شود!
.
پی‌نوشت 1: مگر این حرف‌ها به گوش معتادها و خوره‌های اینترنت فرو می‌رود؟!
پی‌نوشت 2: حالا این‌همه چای درست می‌کنی اشکال نداره، نوش جان، دیگه این‌قدر وب‌گردی نکن، گوش نمی‌دی که!
بامدادی 