واقعیتهایی مانند اینکه «فلسطینیها از زمان درگیری بین حماس-فتح در ژوئن 2007 به آتشبس وفادار مانده بودند ولی اسرائیل در پنجم نوامبر 2008 آن را شکست» هرگز در رسانههای مهم (mainstream media) مطرح نمیشود؛ وضعیتی درست مشابه زمانی که اسرائیل در سال 2006 به لبنان بیدفاع حمله کرده بود. راستی چه چیز اسرائیل را در برابر پیگرد قانونی جنایتهایی که به صورت زنده از تلویزیونهای جهان پخش میشود مصون کرده است؟ میلیونها نفر در سراسر جهان شاهد هستند و در چهارگوشهی جهان به این جنایتها اعتراض میکنند و «دولتهای غرب» به این قضاوت رسمی اکتفا کردهاند که «اسرائیل تنها دارد نسبت به تهدیدهایی که علیه امنیت ملیاش شده بود واکنش نشان میدهد».
پس از تبدیل نوار غزه به زندانی برای بیش از 1.4 میلیون انسان که خونگریه میکنند، تهاجم ارتش چندمیلیارد دلاری اسرائیل به آنها از نظر غرب «دفاع برحق» (legitimate self defense) تلقی میشود. تنها به این جرم که مردم فلسطین جسارت به خرج دادند و به جای حزب «فتح» کنترل شده توسط اسرائیل، به حماس رای دادند. دموکراسی واقعی در این «تنها دموکراسی خاورمیانه» چنین است.
زمان همدردی برای اسرائیل، مدتهاست که سپری شده است. تایید جورج بوش، زبونی گوردون براون، نیکلاس سارکوزی و «فقط یک رئیس جمهور داریم و آنهم اوباماست»؛ سقوط راستین «قانون اخلاق» و پذیرش کشتار دسته جمعی است. از بوش و براون و سارکوزی البته جای تعجبی نیست، اما سکوت اوباما دربارهی این موضوع در مقایسه با سخنرانیهای طولانیاش دربارهی «نگرش جدیدش برای آمریکا» (new vision for America)، چندان همآوا با «تغییری» که جهان به آن دل بسته بود به نظر نمیرسد.
آقای اوباما وعدههای تغییر شما با سکوت محقق نمیشود!
برآورد میشود هزینهی حمایت ایالات متحدهی آمریکا از اسرائیل از سال 1973 تا به امروز حدود 1.6 تریلیون دلار شده باشد. حمایت بیدریغ آمریکا از این «رژیم آپارتاید»، در واقع به نوعی آنرا همدست جنایتهای اسرائیل میکند. جرم آمریکا در این همدستی اگرچه از نظر اخلاقی واضح است، شاید به سادگی در دادگاههای بینالمللی قابل اثبات نباشد.
اما داستان جرائم اسرائیل اینگونه نیست.
همانگونه که آقای ریچارد فالک (Richard Falk) کارشناس برجستهی سازمان ملل در امور حقوق بشر میگوید، اسرائیل دست کم در موارد زیر مرتکب تخلف از قوانین بینالمللی در زمینهی جنگ شده است:
- مجازات دستهجمعی: کل جمعیت یک و نیم میلیون نفری غزه به خاطر عملکرد عدهی محدودی شبه نظامی تنبیه میشوند.
- هدف قرار دادن غیرنظامیان: حملات هوایی به یکی از پرتراکمترین منطقههای مسکونی جهان و بیتردید پرتراکمترین منطقهی مسکونی خاورمیانه.
- پاسخ نظامی غیرمتناسب: حملهی اسرائیل نه تنها پاسگاههای پلیس و دفاتر اداری دولت منتخب غزه را نابود کرد بلکه منجر به زخمی و کشته شدن تعداد زیادی از غیرنظامیان شد و «دست کم» در یک مورد به دانشجویانی که در تلاش برای یافتن وسیلهی نقلیه برای رفتن به خانههایشان بودند حملهی هوایی شده است.
- و …
(ترجمهی فارسی گزارش ایشان در اینجا)
- قطعنامهی 636: از اخراج فلسطینیان توسط اسرائیل عمیقا ابراز ناراحتی (deeply regrets) میکند.
- قطعنامهی 641: با ادامهی اخراج فلسطینیان توسط اسرائیل به شدت مخالفت (deplores) میکند.
- قطعنامهی 672: اعمال خشونت اسرائیل علیه فلسطینیان را محکوم (condemns) میکند.
- قطعنامهی 673: ناخشنودی خود را از عدم همکاری اسرائیل با سازمان ملل اعلام میکند.
- قطعنامهی 681: ناخشنودی خود را از اینکه اسرائیل به اخراج و تبعید دستهجمعی فلسطینیان ادامه میدهد اعلام میکند.
- قطعنامهی 694: ناخشنودی خود را از اخراج و تبعید فلسطینیان اعلام میکند و خواستار بازگشت فوری آنها میشود.
- قطعنامهی 726: اخراج و تبعید فلسطینیان توسط اسرائیل را به شدت محکوم (strongly condemns) میکند.
- قطعنامهی 799: اخراج و تبعید 413 فلسطینی را به شدت محکوم (strongly condemns) میکند.
اما این قطعنامههای خفیف و کمرنگ که هرگز فشار جدی و عملی بر اسرائیل وارد نکردند نتیجهی وتوهای قطعی و مکرر ایالات متحدهی آمریکا و ممانعت از تصویب هرگونه قطعنامهی مسئولیتآور یا جدی علیه اسرائیل بوده است. ملاحظهی فهرست پرتعداد قطعنامههایی که به خاطر وتوی آمریکا هرگز تصویب نشدند در این زمینه بسیار روشنگر است.
در روزهای اخیر نیز – همانطور که انتظار میرفت – قطعنامهی پیشنهادی چند کشور مختلف به شورای امنیت برای وادار کردن اسرائیل به توقف فوری تهاجم غزه توسط ایالات متحدهی آمریکا در نطفه خفه شد.
یک بار دیگر اسرائیل برای نابود کردن هر آنچه در مسیر خود میبیند «چراغ سبز» برادربزرگ را دربافت میکند.
زمان انتخاب یک مسیر جدید برای آمریکا فرا رسیده است. یعنی اینکه من هیچ برنامهی واقعی برای بهداشت و درمان عمومی ندارم. یعنی من دقیقا معلوم نیست در مورد عراق چکار قرار است انجام دهم، من مخالف حمله به ایران نیستم، من مخالف ازدواج همجنسگرایان هستم، من با هر کاری که اسرائیل بخواهد انجام دهد موافق هستم … وقتی میگویم «مسیر جدید» منظورم در واقع این است که «همان جهت قبلی»، فقط امیدوارم این حرفها شور جدیدی در این آخرالزمانه ایجاد کند.
پینوشت1: «چهاردیواری» را میخوانید؟
پینوشت2: «نون و القلم» را میخوانید؟
بامدادی 