ذکر خیر مراسم عروسی ایرانی را قبلا کرده بودم. مثلا اینجا یا اینجا. حالا این داستان جدید را داشته باشید. از زبان یک دوست:
زیاد میشنویم یا میبینیم که خانوادههایی که ماشین خوب ندارند، برای روز و شب عروسی ماشین مدل بالا یا جدید برای عروس و داماد کرایه کنند. این مساله اگر چه به خودی خود ممکن است جای بحث داشته باشد اما درک و هضماش برایم دشوار نیست.
اما دیروز به یک مورد جدید برخورد کردم. اینبار این عروس و داماد نبودند که سوار ماشین مدلبالای کرایهای میشدند بلکه یکی از مهمانها فقط برای شرکت کردن در یک مراسم عروسی آنچنانی و برای اینکه از سایر مهمانها کم نیاورد ماشین کرایه میکند. این شخص محترم، فقط برای حضور در مراسم عروسی یک عدد پرادو کرایه میکند تا نزد سایر مهمانها سربلند و موفق جلوه کند!
وقتی تعجب مرا دید اینطور استدلال کرد که «وقتی به یک عروسی هشتاد میلیون تومانی میروی، باید هم صد و پنجاه هزار تومان خرج کرایهی ماشین کنی». ظاهرا ماشین خودش یک پژوی 206 ناقابل بوده و شرماش آمده با آن در مهمانی ظاهر شود.
هشتاد میلیون تومان خرج یک شب عروسی؟ کرایهی ماشین برای پز دادن به سایر مهمانها؟
چه بلایی دارد بر سر ما میآید؟ من که سر در نمیآورم! فکر کنم من خیلی از قافلهی بعضی از این «تهرانیهای یکشب پرادویی» جا ماندهام. نمیدانم از فرهنگ تازه به دوران رسیدهها متنفر باشم یا از فرهنگ کسانی که لهله میزنند تازه به دوران رسیده بشوند! اینها دیگر «هرگز به دوران نرسیده» یا «هنوز به دوران نرسیده» هستند.
این فاحشگی یک شبهی پرادویی بدجوری مرا شوکه کرده. من را به روز کنید لطفا!
| بامدادی | نجواها | یکعکاس | [silent-clicks] |
| استفاده از مطالب و عکسهای منتشر شده در وبلاگها و فوتوبلاگهای من به شرط «نقل قول دقیق»، «ذکر ماخذ» و «ارجاع لینک به اصل پست» بلا مانع است. | |||
بامدادی 