با دوستی صحبت میکردم که طرفدار مداخلهٔ نظامی در لیبی بود. از او پرسیدم علت اینکه خودش را صلحگرا میداند و در عین حال از اقدام نظامی علیه لیبی حمایت میکند چیست؟ کمی صحبت کرد و من هم بیشتر گوش میدادم. در جایی از صحبتهایش به کودکیاش و کارتون محبوبش «بامزی» اشاره کرد. خرسی که با خوردن عسل چنان نیرومند میشد که میتوانست کارهای خارقالعاده بکند و از هیچ مانعی هم نهراسد. دوستم به نقل از بامزی گفت:
وقتی قدرتمند باشی و کاری از عهدهات برآید باید انجام دهی… مثل بامزی.
حقیقتی است که میدانستم اما هیچوقت اینطور صریح به مصداقش برخورد نکرده بودم: کارتونها روی بچهها و شکلگیری طرز فکر و شخصیت آتی آنها تاثیرهای زیربنایی میگذارند. شاید اگر این دوستم در دوران کودکیاش کارتونهایی مثل «بامزی» را که در آنها «سوپر قهرمانهای» خوشطینت (و احتمالا خشن؟) مدام دنیا را نجات میدهند ندیده بود امروز دربارهٔ «بمباران انساندوستانه کشورها» طور دیگری میاندیشید.
.
با توجه به فیلتر بودن بامدادی در ایران، لطفا مطالب آنرا از طریق اشتراک در خوراک آن پیگیری کنید. استفاده از مطالب و عکسهای منتشر شده در وبلاگها و فوتوبلاگهای من به شرط «نقل قول دقیق»، «ذکر ماخذ» و «ارجاع لینک به اصل پست» بلا مانع است.