همزمان با حرکت جهانی «ساعت زمین» که با هدف افزایش آگاهی «زمینیان» نسبت به محیط‌زیست انجام می‌شود، دوستی بازی وبلاگی جالبی را شروع کرده است. هر کدام از ما باید فکر کنیم و ببینیم در زندگی شخصی و اجتماعی خود چگونه به محیط زیست آسیب می‌رسانیم. همین‌طور بنویسیم که کدام جنبه‌ی روش زندگی ما با هدف کم کردن آسیب رسانی به محیط زیست انجام می‌شود؟
چند نمونه از کارهایی که متاسفانه در جهت تخریب محیط زیست انجام می‌دهم:
- سفرهای هوایی: من سفر هوایی زیاد انجام می‌دهم. هواپیما یکی از آلوده‌کننده‌ترین روش‌های حمل و نقل است، با این وجود تا الان نتوانسته‌ام از تعداد سفرهای هوایی‌ام کم کنم.
- مصرف کاغذ: در موارد مطالعه‌ی جدی، متاسفانه هنوز به خواندن روی کاغذ بیشتر عادت دارم. در نتیجه زیاد پیش می‌آید که ترجیح دهم مطلبی را به جای خواندن از روی مونیتور، روی کاغذ چاپ (print) کنم. کاغذ از چوب (درخت) تولید می‌شود و تولید آن هم آب زیادی لازم دارد (آلوده می‌کند). جوهر پرینتر هم البته از مواد شیمیایی‌ای تشکیل شده است که وارد چرخه‌ی محیط زیست می‌شوند.
- صنعت نفت: من در صنعت نفت کار می‌کنم. جایی که علی‌رغم شعارها و ادعاها، در بسیاری از موارد عمل‌کرد شرکت‌های بزرگ نفتی در فرایند اکتشاف، توسعه و بهره‌برداری نفت و گاز مستلزم آلوده کردن شدید محیط زیست است.
- انرژی‌های بازگشت‌ناپذیر یا مخرب محیط‌زیست: تقریبا هیچ درصدی از انرژی مورد استفاده‌ی من از منابع بازگشت‌پذیر و دوستار محیط‌زیست (مثل انرژی خورشیدی یا بادی) نمی‌آید. البته مقداری از برق شبکه‌ی سراسری ایران از طریق سدها تامین می‌شود، اما اولا این مقدار قابل توجه نیست (حدود 7 درصد برق ایران توسط نیروگاه‌های برق‌آبی تولید می‌شود) و ثانیا سدها پدیده‌های دوستار محیط زیستی نیستند. در واقع سدها عامل تغییر (یا تخریب) اکوسیستم منطقه‌های وسیعی در اطراف خود هستند.
- مصرف‌گرایی: اگرچه واقعا سعی می‌کنم خودم را کنترل کنم و از وسائلم تا آخرین نفس‌شان استفاده کنم، اما خیلی وقت‌ها اسیر بیماری مصرف‌گرایی می‌شوم و وسایلی خریداری می‌کنم که جنبه‌ی تفننی و غیرضروری دارند و به بهانه‌ی تکنولوژی جدید یا خوش زرق و برق بودنشان برایم جذابیت دارند. مثلا با اینکه یک گوشی موبایل ساده هم می‌تواند سال‌ها کارم راه بیاندازد و من واقعا از قرتی‌بازی‌های موبایل‌ها استفاده‌ی چندانی نمی‌کنم تا به حال چندین بار گوشی موبایلم را قبل از اینکه کاملا از کار بیفتد عوض کرده‌ام.
اما چند نمونه از کارهایی که با دغدغه‌ی مصرف مناسبت‌تر انرژی یا نگهداشت پایدارتر محیط‌زیست انجام می‌دهم:
- کیسه‌های نایلونی: تا حد امکان از مصرف کیسه‌های نایلونی که متاسفانه چند سالی است رسم شده که فروشنده‌ها به صورت داوطلبانه اجناس خریداری شده را در آنها قرار می‌دهند خودداری می‌کنم. اگر اقلام خریداری شده کم باشد، آنها را بدون کیسه و با دست حمل می‌کنم و اگر زیاد باشند تا حد امکان از کیسه‌های پارچه‌ای استفاده می‌کنم. همین‌طور اگر حوصله‌اش را داشته باشم به فروشنده توضیح می‌دهم که دست‌کم داوطلبانه کیسه‌ی نایلونی را به خریدار ندهد و منتظر بماند تا خریدار خود درخواست کند.
- وسایل برقی: تا حد امکان وسائل برقی را در اوقاتی که از آنها استفاده نمی‌کنم، خاموش می‌کنم. حتی وسایلی که به حالت آماده‌باش (stand by) می‌روند هم مقدار قابل توجهی برق مصرف می‌کنند. من معمولا وسایل را کاملا خاموش می‌کنم. همین‌طور درجه‌ی حرارت دستگاه‌های گرم یا سرد کننده را تا حد امکان روی حالت کم‌مصرف تنظیم می‌کنم. اگر تابستان است سعی می‌کنم لباس‌های خنک‌تر بپوشم و تا حد امکان از روشن کردن کولر خودداری کنم. اگر زمستان است سعی می‌کنم لباس بیشتری بپوشم تا نیازی نباشد دمای اتاق را خیلی زیاد کنم.
- رانندگی: من از کم‌مصرف‌ترین ماشین موجود در بازار ایران، که از نظر اقتصادی و همین‌طور ایمنی هم در حد قابل قبول جهانی است استفاده می‌کنم. همین‌طور با استفاده از روش‌های رانندگی-هوشمند (مثلا سرویس منظم موتور، راندن با سرعت یا دور موتور نه چندان بالا (یا دورموتور زیاد)، پرهیز از شتاب‌های مثبت (آغاز حرکت) یا منفی (ترمز) بزرگ، انتخاب مسیر قبل از حرکت به منظور کوتاه کردن مسیر و …) سعی می‌کنم مصرف سوخت ماشین بهینه‌تر می‌شود (و البته ایمنی بیشتری نیز دارم).
- مواد شوینده: تا حد امکان در مصرف مواد شوینده و پاک‌کننده برای شستشوی ظرف‌ها و لباس‌ها صرفه‌جویی می‌کنم. در محل کار معمولا از یک لیوان در سراسر روز استفاده می‌کنم و ظروف یا لباس‌ها اگر زیاد کثیف نباشند را با آب خالی یا کمترین میزان مواد شوینده شستشو می‌دهم.
- ریختن زباله: نسبت به ریختن هر نوع زباله در محیط شهر یا طبیعت حساس هستم و به شدت از آن پرهیز می‌جویم.
شما دعوت هستید!
اگر دوست دارید در این بازی شرکت کنید، خودتان را دعوت شده فرض کنید و بنویسید تاثیر مثبت یا منفی شما بر محیط زیست چگونه است؟
پی‌نوشت:
- کمانگیر: اعترافات سبز: درخت خوشمزه است
- سمیه توحیدلو: اعترافات سبز: زباله هایی که سبز نیستند
- خیزران: اعترافات سبز: این محیط زیست گیج کننده بدون صلح به جایی نمی رسد
لطفا مشترک شوید
بامدادی
نجواها
کلیک‌های خاموش
یک عکاس
بامدادی 
سلام بامدادی عزیز
ممنون از این نوشته که اینچنین بی نقص بود. راستش با خواندن آن کمی از خودم و شکل طراحی بازی و عباراتی که به کار گرفته ام شرمنده شدم. می دانستم منطق بازی را تو بهتر از خود ِ من طراحی می کنی. هزار بار سپاس دوست عزیز.
شاید بتوان با جمع بندی آنچه که خوب یا بد انجام می دهیم بخشی از راه های آموزش به جامعه را یافت.
لایکلایک
ريزبيني خوبي داشتي و مطلبت واقعن هشدار دهنده است
لایکلایک
این جا هم چند وقت پیشا درباره ی
tiltshift photography :
نوشته بود
http://www.smashingmagazine.com/2008/11/16/beautiful-examples-of-tilt-shift-photography/
هم عکس و هم ویدئو با منبع ها
لایکلایک
چقدر منصفانه 🙂 اگر بخواهم بنویسم باید چندتایی از نوشته های شما رو کپی پیست کنم ، کلمات رو هم کمی تغییر بدم که مثلا شما نفهمیدم کپی کاری کردم:)
————————————————-
بامدادی: 🙂
اختیار دارین
لایکلایک
سلام.
راستش وقتی در این باره فکر کنیم می بینیم خیلی به محیط زیست صدمه می زنیم و اصلا هم توجهی نداریم. خوب در قسمتی از نوشته های شما من هم شریکم. مثلا خودروی من هم احتمالا کم مصرف ترین و تا حدودی یکی از امن ترین خودروهای موجود در ایران است. تازه گیها دو روز هفته را با خودرو نمی روم سر کار. ( اگر یک نفر با خودرو سر کار نرود اثری روی محیط زیست دارد ؟ من به خودم می قبولانم که دارد)
در منزل ما طرح تفکیک زباله اجرا می شود. شیشه ها با هم ، پلاستیک جات با هم و بقیه آشغالها ( که معمولا متعلق به آشپزخانه هستند با هم ) خودم در اتاقم یک کیسه گذاشته ام و کاغذهایی را که لازم ندارم در آنها می ریزم. حتی اگر کاغذای را ریز ریز کنم هم توی آن می اندازم.
برق های اضافی را خاموش می کنم ولی متاسفانه گاهی کامپیوترم شب تا صبح یا دو سه روز روشن است. – این عادت روشن گذاشتن کامپیوتر را باید بگذارم کنار.
اما یک چیز دیگر که خیلی به آن توجه می کنم «آب «است . من شخصا موقع وضو گرفتن یا دست و صورت شستن ، شیر آب را باز می کنم و می بندم و به این موضوع خیلی حساسیت دارم. دیده اید که بیشتر مردم اصلا به اب یا فشار و جریان آن توجهی ندارند؟ خیلی لجم می گیرد وقتی می بینم بعضی دارندمثلا وضو می گیرند یا دستشان را می شویند و آب با شدت زیاد باز است. معمولا این مواقع خیلی دوستانه بهشان می گویم می توانند شیر آب را باز کننند و ببندند( باید تنبلی را کنار گذاشت) یا لااقل شیر را کمی باز کنند.
و دست آخر اشغال ریختن توی خیابان و جوی آب. چند وقت پیش یک کارگر مغازه سبزی فروشی دیدم که درست سطل زباله بزرگ شهرداری جلوی مغازه شان قرار داشت و او آشغال کاهو ها را توی جوی آب ریخت. رفتم بهش گفتم وقتی سطل هست چرا آن کار را کرد ؟ اصلا متوجه نبود. عادت شده برایشان انگار.
یک بار هم یک کارگر دیگر شهرداری آشغالها را توی جوی آب ریخت. بهش گفتم چرا ریختی ؟ گفت ببخشید. گفتم : من کسی نیستم که بخواهی از او معذرت بخواهی ولی فرداکه جوی گرفت خودت مجبوری بازش کنی!
( من ظاهرا فقط زورم به کارگرها می رسد!!!) – این جور که بنظر می آید من هیچ اثر مثبتی روی محیط زیست نمی گذارم.
لایکلایک
سلام.
سال نو مبارک.
به علت اینکه مدرک تحصیلی و رشته کاری ام هر دو در رابطه با محیط زیست است من هم تصمیم گرفتم در این بازی که نه، در بهترین شیوه زندگی شما شرکت کنم:
1- هیچگاه سی دی هایم بیرون نمی اندازم. ممکن است این سی دی دچار خش یا شکستگی شده باشند. در چنین مواقعی یک موتور ساعت می خرم و سه عقربه. با یک سی دی می توان یک ساعت ساخت و به دوستان آن را هدیه داد!
2- سعی می کنم در خرید لوازم الکترونیکی دقت کنم و در صورت لزوم اگر دارای سیم های اضافه برای اتصال به ویدئو و تلویزیون بودند آنها را به فروشنده پس بدهم. من انبار سیم و ملزومات که نیستم!
طرحی را در خانه و در محل کارم اجرا می کنم به نام 5s که بسیار برایمان مفید بوده است. دوست داشته باشید بیشتر در موردش توضیح می دهم.
3- من و مادراز ظروف شیشه ای که ممکن است دور ریز شوند برای پرورش گیاهان استفاده می کنیم.
ممنون…. فعلا نکته دیگری یادم نمی آید.
لایکلایک