مجازات‌های زمینی – دو

یکی از این دو حالت است: اول این است که شما انسانی را نابود [اعدام] می‌کنید که خانواده، وابستگان یا دوستانی در این دنیا ندارد. پس او نه از آموزش برخوردار بوده و نه از راهنمایی، نه ذهن او تیمار شده و نه قلب‌اش. بنابراین شما به چه حقی چنین یتیم بی‌نوایی را می‌کشید؟ شما او را مجازات می‌کنید چون عدم بلوغ‌اش او را روی زمین نگاه داشته: بدون تنه، بدون شاخه، بدون حمایت. او را وادار می‌کنید جریمه‌ی انزوایی که او را در آن قرار داده‌اید بپردازد. هیچ‌کس به او نیاموخت که بداند چکار می‌کند؛ این مرد در نادانی زندگی کرده است؛ تقصیرکار خودش نبود که سرنوشت‌اش بود. شما یک بی‌گناه را نابود می‌کنید.
.
حالت دیگر این است که این مرد خانواده‌ای دارد. آیا فکر می‌کنید ضربه‌ی مهلک [اعدام کردن] او را به تنهایی مجروح خواهد کرد؟ آیا پدر، مادر یا فرزندان او رنج نخواهند کشید؟ شما با کشتن او، خانواده‌ی او را مجروح می‌کنید و بنابراین بی‌گناهان را مجازات می‌کنید. مجازاتی بیمارگونه و کور…
.
هر کدام از این دو حالت که باشد، بی‌گناهی هدف قرار می‌گیرد.
.
— ویکتور هوگو

.


.
The alternatives are these: first, the man you destroy is without family, relations or friends in the world. In this case, he has received neither education nor instruction; no care has been bestowed either on his mind  or heart; then, by what right would you kill this miserable orphan? You punish him because his infancy trailed on the ground, without stem, or support; you make him pay the penalty of the isolated position in which you left him. No one taught him to know what he was doing; this man lived in ignorance; the fault was in his destiny, not himself. You destroy one who was innocent.

Or secondly: the man has a family; and then do you think the fatal stroke wounds him alone? – that his father, his mother, or his children will not suffer by it? In killing him, you vitally injure all his family; and thus again you punish the innocent! Blind and ill-directed penalty …

on whatever side it turns, strikes the innocent!

— Victor Hugo (1802-1885)


بامدادی نجواها یک‌عکاس [silent-clicks]
استفاده از مطالب و عکس‌های منتشر شده در وبلاگ‌ها و فوتوبلاگ‌های من به شرط «نقل قول دقیق»، «ذکر ماخذ» و «ارجاع لینک به اصل پست» بلا مانع است.

نویسنده: bamdadi

A little man with big dreams.

6 دیدگاه برای «مجازات‌های زمینی – دو»

    1. بله، ولی اوان مجازات او دیگران (بستگان‌اش) را هم مجازات می‌کند.
      یا این‌که شاید او خود قربانی شرایطی بوده است که در آن قرار گرفته و در واقع چاقو بوده و نه چاقوزن.

      چاقو را که اعدام نمی‌کنند. باید دید ریشه‌ در کجاست. ریشه‌ها معمولا در جاهایی‌ست که درمان کردن‌شان خیلی مشکل و زیربنایی‌تر است. بنابراین جوامع به راه‌حل‌های ساده مثل مجازات مستقیم رو می‌آورده‌اند. اما روز به روز با پیشرفت امکانات فنی و اجتماعی امکان انگشت‌گذاردن بر مشکلات زیربنایی بالاتر می‌رود بنابراین اگر هنوز به روش‌های سطحی که در بسیاری موارد ناعادلانه هم می‌شوند روی بیاوریم از عدالت دور شده‌ایم.

      لایک

  1. نمي تونم اين آدم رو بي گناه فرض كنم ولي فكر مي كنم اين مجازات از حيطه تصميم يك انسان خارجه، ديني كه سقط يك جنين چهار ماهه يا بالاتر رو توسط مادرش قتل عمد مي دونه، چطور مي تونه با قتل عمد يك انسان كامل و بالغ موافق باشه. اگر قضيه متنبه شدن فرد هست، چطور ممكنه با بارها به مرگ گرفته شدن متنبه نشه و اينكه مرز عدالت كجاست، بين يك قاتل زنجيره اي با زني كه از خودش دفاع كرده و پسر بچه اي كه ناخواسته به قتل دست زده.

    لایک

  2. سلام
    پیش فرض مسأله غلط است. اعدام مساوی نابود کردن نیست. اعدام کسی که نمی داند در دنیا با دیگران چه طور تعامل کند، به معنی این است که او را به دنیای دیگر بفرستیم و دیگران را از شرش خلاص کنیم و خود او را هم راحت کنیم تا در آنجا آموزش ببیند و عذاب وجدان کمتری داشته باشد!

    لایک

من همه‌ی کامنت‌های وارده را می‌خوانم. اما ‌لطفا توجه داشته باشید که بنا به برخی ملاحظات شخصی از انتشار و پاسخ دادن به کامنت‌‌هایی که (۱) ادبیات تند، گستاخانه یا بی‌ادبانه داشته باشند، یا (۲) در ارتباط مستقیم با موضوع پستی که ذیل آن نوشته شده‌اند نباشند و یا (۳) به وضوح با نشانی ای‌میل جعلی نوشته شده باشند معذور هستم. در صورتی که مطلبی دارید که دوست دارید با من در میان بگذارید، از صفحه‌ی تماس استفاده کنید. با تشکر از توجه شما به بامدادی.