آخرین محاسبات اخلاقی یک رئیس‌جمهور

مقاله منتشر شده در نیویورک تایمز را حتما بخوانید: نه به این دلیل که مطلب جدیدی را فاش می‌کند، بلکه به این دلیل که در نیویورک تایمز منتشر شده است و جزییات فرایند صدور حکم مرگ افراد مظنون به تروریست را توسط آقای اوباما توصیف می‌کند:

اوباما اصرار دارد اسم‌های توی «فهرست مرگ» را تک به تک مرور و تایید کند. این‌ها اسم‌های مضنون‌هایی هستند که قرار است توسط حملات هواپیماهای بدون سرنشین (یا روش‌های دیگر) کشته شوند… به ندرت فرصت‌هایی پیش می‌آید که هواپیماهای بدون سرنشین می‌توانند یک تروریست مهم را مورد حمله قرار دهند، اما خانواده‌ او نیز همراهش هستند. در این شرایط رئیس جمهور حق انجام دادن آخرین محاسبات اخلاقی را برای خود محفوظ نگاه داشته است [قبل از صدور دستور قتل عام خانواده وی!].


با توجه به فیلتر بودن بامدادی در ایران، لطفا مطالب آن‌را از طریق اشتراک در خوراک آن پی‌گیری کنید. استفاده از مطالب و عکس‌های منتشر شده در وبلاگ‌ها و فوتوبلاگ‌های من به شرط «نقل قول دقیق»، «ذکر ماخذ» و «ارجاع لینک به اصل پست» بلا مانع است.

از هر پنج عراقی یک نفر شب‌ها خارج از خانه خود می‌خوابد

پنج سال از اشغال عراق توسط آمریکا و دوستان نزدیک‌اش می‌گذرد. به نقل از رویترز حدود 2.7 میلیون نفر از مردم عراق از خانه‌های خود رانده شده‌اند (IDP یا Internally Displaced Person) و 2.4 میلیون نفر دیگر از کشور گریخته‌اند.iraqi-27refugees.190 این افراد که به کشورهای سوریه، اردن، لبنان، مصر و ترکیه پناه جسته‌اند شرایط بهتری ندارند و اجازه کار و فعالیت قانونی به آن‌ها داده نمی‌شود.

تعداد کل افراد جابه‌جا یا آواره شده از آغاز جنگ تا امروز 5.1 میلیون نفر تخمین زده می‌شود که در حدود 20 درصد جمعیت قبل از جنگ عراق است (حدود 27 میلیون نفر). اگر این عدد را با جمعیت آمریکا بسنجیم (حدود 300 میلیون نفر) مشابه از خانه رانده شدن حدود 55 میلیون آمریکایی خواهد بود. مجسم کردن عمق  و ابعاد فاجعه انسانی که پشت این اعداد پنهان شده غیر ممکن است.

شرایط زنده‌گی آواره‌گان عراقی روز به روز بدتر می‌شود. تقریبا از هر پنج عراقی یک تن در خانه خود زنده‌گی نمی‌کند. 4 میلیون از عراقی‌هایی که هنوز در خانه‌های خود هستند در شرایط بحران غذایی به سر می‌برند و نیازمند کمک‌رسانی غذایی برای «سالم» یا« زنده» ماندن هستند.

با وجودی‌ که حمله به عراق از سال‌ها قبل همراه با تحریم‌های مخوف غیرانسانی آغاز شده بود، اما درست پنج سال پیش در چهارشنبه 20 مارس 2003 آقای بوش دستور حمله به عراق را صادر کرد و در پیامی به مردم آمریکا گفت:

به دستور من نیروهای ائتلاف حمله به نقاط حساس نظامی را آغاز کرده‌اند تا امکان جنگ‌افروزی را از «صدام حسین» بگیرند. این تازه پیش‌درآمد یک برنامه‌ گستره و هماهنگ است.

6 هفته بعد جورج بوش از عرشه یک ناوجنگی در خلیج فارس «پایان موفقیت‌آمیز ماموریت» و «پیروزی در جنگ» را اعلام کرد. موفقیتی دیگر برای آقای بوش و حامیان غول‌پیکرش یعنی «سرمایه‌داری  افسارگسیخته شرکت‌های فراملیتی».

mission-accomplished

از آن زمان حدود 5 سال می‌گذرد و موفقیت آقای بوش و دوستان‌اش روز به روز چشمگیرتر می‌شود. چرا که ماموریت موفقیت‌آمیز آقای بوش چیزی نبود جز نابودی یک کشور به معنایی که احتمالا فقط «چنگیز خان» می‌تواند خوب درک کند. با این تفاوت که چنگیز خان ادعای تمدن و آزادی نداشت و صادقانه گردن می‌زد و شهرها را به آتش می‌کشید. آقای رئیس‌جمهور جورج بوش به نماینده‌گی «باند شرکا» به «موفقیتی» اشاره می‌کرد که در واقع آواره شدن حدود 20 درصد مردم عراق بود. شاید هم ایشان به «موفقیت» کشورش در کشتار مستقیم یا غیرمستقیم حدود «یک میلیون» عراقی اشاره می‌کرد.

کشتاری که هنوز نیز ادامه دارد.


مشترک خوراک بامدادی شوید
کامل
فقط مطالب
فقط لینکدونی

فیلم کشتار غیرنظامیان عراقی توسط هلی‌کپتر آپاچی آمریکایی

ویدئوی زیر که از داخل کابین یک هلی‌کپتر آپاچی آمریکایی ضبط شده حمله موشکی به گروه غیرنظامیانی که در یکی از خیابان‌های شهر فلوجه راه می‌روند و نابودی آن‌ها را نشان می‌دهد. این کشتار که فقط یک نمونه از هزاران هزار نمونه «فیلم‌برداری نشده» یا «فاش نشده» دیگر در عراق است از مصادیق بارز و آشکار «جنایت جنگی» است. {بیشتر در همین رابطه}

چنین رفتاری از سوی نظامیان و فرماندهان آن‌ها اگر از لحاظ حقوقی پی‌گیری شود می‌تواند به مجازات‌های سنگین (در حد حبس ابد یا حتی اعدام) فرمانده‌هانی که در طراحی و اجرای آن نقش داشته‌اند منجر شود. اما کجاست دادگاهی که قدرت و اراده محاکمه «خوک‌های چاق» و نه «سربازان گردن‌باریک» را داشته باشد؟

  • خلبان از فرمانده‌ سئوال می‌کند: تعداد زیادی آدم می‌بینم. آیا نابودشان کنم؟
  • صدای فرمانده از آن سو که بلافاصله جواب می‌دهد: بله نابودشان کن.
  • خلبان: ده ثانیه
    موشک جماعت را متلاشی می‌کند و دود تمام صحنه خیابان را پر می‌کند.
  • خلبان: هدف با موفقیت.
  • خلبان: آه پسر!

موقعی که خلبان برای شلیک موشک کسب اجازه می‌کند «تعداد زیادی آدم» را گزارش می‌دهد، نه افراد مسلح؛ و اجازه شلیک بلافاصله داده می‌شود. این نشان می‌دهد دستور اصلی عملیات هدف قرار دادن همه کسانی که در خیابان دیده شوند بوده است. این یک «جنایت جنگی» واضح است.

صدای از سرکیف خلبان که می‌گوید «آه پسر!» (!Au dude) در پایان فیلم نشان می‌دهد این‌نوع وحشی‌گری در ذهن نیروهای نظامی اشغال‌گر رخنه کرده و عادی شده و چگونه رویارویی تبدیل به «جنگ نژادی» شده است.

war-crime

نامه سرگشاده به دادگاه بین‌المللی

ویدئوی فوق به همراه چندین مستند دیگر در نامه سرگشاده اسپنسر اسپراتلی (Spencer Spratley) به دادستان دادگاه بین‌المللی در هاگ ذکر شده است. عنوان این نامه سرگشاده این است: «آمریکا در فلوجه مرتکب جنایت جنگی شده است».

چند نمونه از مستنداتی که در این نامه به آن‌ها اشاره شده:

فاجعه انسانی با ابعاد غیر قابل توصیف

نمونه‌های محدود و جسته گریخته‌ای که گاه از سد محکم رسانه‌ای حاکم بر عراق عبور می‌کند و در اختیار مردم قرار می‌گیرد نشان‌گر فاجعه‌ای هولناک در عراق است که ابعاد واقعی‌اش بر هیچ‌کس روشن نیست.

وقتی نوام چامسکی می‌گوید اگر قوانین دادگاه نورنبرگ به همان شدتی که در مورد نازی‌ها اجرا شدند، در مورد بقیه شخصیت‌های سیاسی بعد از جنگ جهانی دوم اجرا می‌شد، احتمالا همه رئیس‌جمهورهای ایالات متحده به اعدام محکوم می‌شدند، حرف اغراق‌آمیزی نزده است. اگر تردید دارید نوشته نوام چامسکی که به طور خلاصه نشان می‌دهد تک‌تک رئیس‌جمهورهای ایالات متحده بعد از جنگ جهانی دوم مرتکب تخلفاتی مشابه یا شدیدتر از تخلفات نورنبرگ شده‌اند را ببینید.

در واقع واقعیت تلخ در این‌جاست که این حرف اصلا اغراق‌آمیز نیست.


مشترک خوراک بامدادی شوید
کامل
فقط مطالب
فقط لینکدونی

در عراق بیش از دوبرابر جنگ 20 ساله ویتنام خبرنگار کشته شده است

آیا می‌دانستید که:

از زمان آغاز جنگ عراق در سال 2003 تا امروز (10 مارس 2008) تعداد 139 خبرنگار در عراق کشته شده‌اند، یعنی بیش از دو برابر تعداد خبرنگارانی که در طول جنگ 20 ساله ویتنام کشته شدند.

رابین استافورد – ایندیپندنت

war-correspondent-carton

کاریکاتور فوق متعلق به CartoonStock است و متن آن به فارسی ترجمه شده.

سئوال این‌جاست چرا با وجود پیشرفت‌های نظامی و به اصطلاح «فن‌آوری‌های نظامی هوشمندی» که ادعا می‌شود می‌توانند با دقت بیشتری «بکََََُشند» تعداد بیشتری خبرنگار کشته می‌شوند؟ شاید تعداد خبرنگارانی که در عراق هستند بسیار بیشتر از تعداد خبرنگارانی که در ویتنام بودند است. شاید هم…

به پاسخ این سئوال خوب فکر کنید.


مشترک خوراک بامدادی شوید
کامل
فقط مطالب
فقط لینکدونی

6 نشانه که آمریکا احتمالا قصد جنگ با ایران را دارد

با کمی خلاصه‌سازی ترجمه مقاله تحقیقات جهانی (Global Research) در مورد نشانه‌هایی که می‌تواند حاکی از تدارک حمله نظامی به ایران باشد بخوانید:

استعفای فرمانده ارشد ارتش آمریکا در خاورمیانه «آژیر خطری» است که نشان می‌دهد «دستگاه بوش» احتمالا به دنبال استفاده از نیروی نظامی برای مقابله با برنامه‌های هسته‌ای ایران است. اما شش اتفاق که همه‌گی در موضوع «ایران» مشترک هستند این نگرانی را بیشتر می‌کند. هیچ‌کدام از این موارد طور قاطع نشان دهنده چیزی نیستند ولی مجموعه آن‌ها با هم نگران کننده است:

1. استعفای فالون: با درگیری کامل ارتش و نیروی زمینی آمریکا در عراق،‌ هرگونه عملیات نظامی احتمالی دیگری در منطقه به شدت به نیروی دریایی وابسته خواهد بود. حمله هوایی و موشکی از ناوهای هواپیمابر و ناوگان دریایی مستقر در منطقه برای نابودی دفاع ضدهوایی و تاسیسات هسته‌ای ایران.

2. سفر صلح معاون رئیس‌جمهور آمریکا دیک‌ چنی: چنی به عنوان مهم‌ترین طرف‌دار برخورد نظامی با ایران در آستانه مسافرت به خاورمیانه است که به اصطلاح روند صلح میان اسرائیل و فلسطین را تقویت کند، اما او در دو کشور دیگر هم توقف خواهد کرد. اولی «عمان» است: متحد استراتژیک و سکوی مهم هر گونه عملیات نظامی در خلیج‌فارس که به خصوص در آن‌سوی تنگه هرمز قرار دارد. تنگه‌ای که به دلیل اهمیتی که در ترانزیت نفت دارد بسیار آسیب‌پذیر است و ایران هم تهدید کرده در صورت جنگ آن‌را مسدود خواهد کرد. چنی همین‌طور به «عربستان سعودی» سفر می‌کند. حمایت و همکاری عربستان سعودی قبل از جنگ بسیار ضروری است چرا که این کشور می‌تواند با افزایش میزان تولید نفت روزانه خود، از انفجار قیمت نفت در صورتی که ایران صادرات نفت را متوقف کند جلوگیری کند. در ماه مارس 2002، چنی سفر عالی‌رتبه مشابهی به عربستان سعودی و کشورهای دیگر منطقه خلیج‌فارس انجام داد،‌ که در همان زمان همه‌گان می‌گفتند در راستای یافتن راه‌حل دیپلماتیک برای موضوع عراق است و نه جنگی که سال بعد آغاز شد.

3. حمله هوایی اسرائیل به سوریه: حمله هوایی اسرائیل به عمق خاک سوریه در اکتبر سال 2007 که ادعا شد برخی از تاسیسات مرتبط با فعالیت‌های هسته‌ای را هدف قرار داده است را نیز نمی‌توان از نظر دور داشت. یک سناریوی محتمل این است هدف این حمله این بوده که سوریه سیستم‌های پدافند الکترونیکی جدیدی را که از روسیه خریداری کرده است «روشن کند» و به این ترتیب «چند و چون» آن‌ها را فاش سازد. همین‌طور محلی که حمله هوایی به آن انجام شد می‌تواند مسیر پرواز به ایران باشد که از فراز منطقه دوست کردستان عراق نیز عبور می‌کند و دانستن محل و الگوی سیستم دفاع ضدهوایی سوریه برای کم کردن تهدیدها علیه هواپیماهای نظامی‌ای که به سوی ایران پرواز می‌کنند بسیار مهم است.

iran-us-diplomacy

4. استقرار کشتی‌های جنگی در سواحل لبنان: دو کشتی نظامی آمریکایی اوایل ماه مارس امسال (همین ماه) در نزدیکی سواحل لبنان مستقر شدند. ادعا شده است علت این استقرار نگرانی آمریکا از بحران سیاسی لبنان و تاثیر سوریه در این کشور بوده است. اما ممکن است آمریکا کشتی‌های نظامی‌اش را در شرق مدیترانه مستقر کرده که در صورت حمله نظامی به ایران، اولا مراقب متحد ایران بعنی سوریه باشد و ثانیا اسرائیل را در مقابل حملات موشکی ایران حمابت هوایی کند. یکی از کشتی‌های مستقر شده در این منطقه مجهز به مدرن‌ترین سیستم‌های ضدموشک است.

5. اظهارنظرهای مقامات اسرائیلی: رئیس‌جمهور اسرائیل شیمون پرز اوایل همین ماه گفت اسرائیل برای جلوگیری از دست‌یابی ایران به سلاح‌های هسته‌ای «به تنهایی» به ایران حمله نخواهد کرد. این در حالی است که در گذشته مقامات اسرائیلی بارها تاکید کرده بودند که آماده «اقدام به صورت مستقل» علیه ایران هستند — اگر ضروری باشد. آیا رئیس‌جمهور اسرائیل موضع خود را عوض کرده است یا این‌که رئیس‌جمهور آمریکا به او اطمینان داده است که اسرائیل مجبور نیست برای حمله به ایران «به تنهایی» عمل کند؟

6. جنگ اسرائیل و حزب‌الله: شاید به نظر کمی قدیمی برسد،‌ اما حمله سال 2006 اسرائیل به لبنان و حزب‌الله که از سوی ایران حمایت می‌شود، در آن زمان به عنوان حرکتی دبده شد که اسرائیل به عنوان پیش‌درآمد رویارویی نظامی با ایران انجام داد. گروه شیعه رادیکال حزب‌الله چه به تنهایی و چه به عنوان بازوی ایران در منطقه به عنوان تهدیدی برای اسرائیل در هنگام جنگ با ایران دیده می‌شود. بنابراین برای اسرائیل مهم بود که نیروهای حزب‌الله را به مواضع خود پس بفرستد و به قصد تضعیف آن، زرادخانه آن‌را تا حد امکان نابود کند. با وجودی‌که حزب‌الله بعد از این حمله تا حدودی خود را بازسازی کرده است اما نیروهای سازمان ملل منطقه امنی را در جنوب لبنان به وجود آورده‌اند.

iran-war-us1

پی‌نوشت: موارد فوق یا نوشته‌های از این دست همه در حد گمانه‌زنی است. ولی از گمانه‌ها و شواهد نگران‌کننده نباید به ساده‌گی گذشت.


مشترک خوراک بامدادی شوید
کامل
فقط مطالب
فقط لینکدونی

استعفای دریاسالار آمریکایی مخالف جنگ با ایران و نگرانی‌های جدید

استعفای «دریاسالار ویلیام فالون» فرمانده «مرکز فرمان‌دهی ارتش آمریکا در خاورمیانه، شرق آفریقا و آسیای میانه» یا CENTCOM، که از مهمترین موانع هرگونه برنامه‌ریزی عملی برای حمله به ایران بود «خبر خوش‌آیندی» نیست و می‌تواند نشان دهنده جدی‌تری شدن برخی «سناریو‌های خطرناک» در پشت‌پرده‌ سیاست خارجی آمریکا باشد.

adm385_302115a

او که به خاطر موضع‌گیری‌هایی شبیه «تا وقتی در مقام فرما‌ن‌دهی باشم حمله‌ای به ایران صورت نخواهد گرفت» مشهور است خواستار خروج نیروهایی آمریکایی از عراق بود و با مقامات دولت بوش بر سر شیوه برخورد با موضوعات بین‌المللی (به خصوص برخورد نظامی با ایران) اختلاف نظر داشت و این اختلافات روزافزون عاقبت به استعفای او انجامید.

در همین رابطه:


مشترک خوراک بامدادی شوید
کامل
فقط مطالب
فقط لینکدونی

سلاح ضدماهواره و نگرانی‌های روزافزون

به لطف «ارکستر رسانه‌ای» بیشتر اتفاقات مهم جهان امروز دور از چشم‌های «مردم» نگاه داشته می‌شود. این مساله در کشورهای آزاد حساس‌تر است، چون قدرت نهادهای مردمی در این کشورها بسیار زیاد است در نتیجه اگر «افکار عمومی» کنترل نشود سلطه حاکمیت به شدت به خطر خواهد افتاد.اما برخی خبرها هستند که هرچند ظاهری عادی داشته باشند، ذهن‌های پرسش‌گر را نگران می‌کنند. به عنوان مثال استفاده اخیر ارتش آمریکا از یک موشک ضدماهواره بر ضد یک ماهواره از کار افتاده از این دست خبرهای نگران کننده است.

به گفته مقامات پنتاگون این ماهواره از کار افتاده حاوی سوخت سمی بوده است و باید از میان برداشته می‌شده است. تحلیل‌گران «بی‌طرف» البته حق دارند «حسن نیت» ناگهانی ارتشی که صدها و بلکه هزاران تن اورانیم سوخته (Depleted Uranium) در صربستان و عراق (و در واقع محیط زیست همه جهان) پخش کرده است را «مشکوک» تلقی کنند. ist2_3133748_universal_soldier_silhouetted

به غیر از «مردم جهان» که نگران صلح و امنیت خود و خانواده‌هایشان هستند، قدرت‌های دیگر نیز نگران توازن نظامی خود هستند و داستان از میان بردن ماهواره قدیمی را فقط یک بهانه برای آزمایش فن‌آوری‌های تسلیحاتی جدید می‌دانند.

پس ِ پشت هیاهوهای ظاهری برای برنامه‌های نظامی کشورهای کوچکی مانند ایران یا کره شمالی که هرگز کوچکترین تهدیدی برای امنیت جهان نبوده و نخواهند بود، «غول‌ نظامی جهان» در حال گسترش زرادخانه خود و افق امپراطوری خود به مرزهای فضا است. بی‌تردید چنین حرکت‌هایی از سوی بزرگترین نیروی اقتصادی-نظامی جهان، سایر قدرت‌ها (از جمله دوست، رقیب، دشمن، جهانی یا منطقه‌ای) را به سوی مسابقه تسلیحاتی و تشدید سرمایه‌گذاری بیشتر در فن‌آوری‌های نظامی سوق می‌دهد.

Armwrestling

بخت و اقبال «بشریت» بلند بود که از آخرین مسابقه تسلیحاتی ابرقدرت‌های جهان «زنده» به در آمد. اما معلوم نیست بشر همیشه همان‌قدر خوش‌شانس باشد.


مشترک خوراک بامدادی شوید
کامل
فقط مطالب
فقط لینکدونی