بعضی از فیلم‌ها اصلا کسل کننده نیستند و شما تا انتها از تماشای آن‌ها لذت می‌برید بی‌ آن‌که حوصله‌تان سر برود. اما حتما تایید می‌کنید که بعضی فیلم‌ها برای شما کسل کننده خواهند بود. البته این دسته از فیلم‌ها هم با هم فرق می‌کنند. برخی بعد از یک ساعت کسل کننده می‌شوند، بعضی بعد از نیم ساعت و برخی بعد از چند دقیقه. در واقع فیلم‌های کسل کننده با سرعت‌های مختلفی برای شما کسل کننده می‌شوند.

حالا بیایید خصوصیتی به نام «سرعت کسل کننده شدن یک فیلم خاص برای شما» را در نظر بگیریم که نشان می‌دهد بعد از گذشت چه مدت زمانی این فیلم خاص برای شما کسل کننده می‌شود.  سوالی که مطرح می‌شود این است که آیا فیلمی وجود دارد که در سریع‌ترین زمان ممکن برای شما کسل کننده شود؟

فرض کنیم چنین فیلمی وجود داشته باشد. فیلمی که زودتر  از همه فیلم‌های دیگر برای شما کسل کننده می‌شود. اما چنین فیلمی باید به حدی پویا باشد که بتواند ماهیت کسل کننده خود را در اسرع وقت به شما نشان دهد. در نتیجه این فیلم از این منظر که توانسته اینچنین سریع ماهیت کسالت‌بار خود را برای شما فاش کند خود به خود هیجان‌انگیز و  پویا خواهد بود. به عبارت دیگر اگر فیلمی با سرعت کافی کسل کننده شود، حتما تا حدی هیجان‌انگیز است!

صورت دقیق‌تر این پارادوکس را قبلا خوانده‌ایم.