داستان همیشگی تاریخ بشر: مبارزه مردمانی که «نان» ندارند علیه کسانی که نان آن‌ها را گرفته‌اند ولی از ترس نمی‌توانند راحت «بخوابند».
نقل قول آزاد کرده‌ام از حافظه و از کتاب «جغرافیای گرسنگی» نوشته «خوزه دوکاسترو» که سال‌ها پیش خوانده‌ام. دیشب با دوستی گفتگو می‌کردبم و به این موضوع اشاره شد.
تکلیف «مردم بدون نان» مشخص است: آن‌ها باید برای گرفتن حقوق خود مبارزه کنند. تکلیف «گروه بدون خواب» هم مشخص است: آن‌ها باید مواظب باشند مردم بساط امپراطوری را بر سرشان خراب نکنند.
بلاتکلیف و منگ و مست و ناامید و منفعل و خسته می‌مانند «گروه میانه» که نقش جماعت هُرهُری مذهب «چوخْ‌بختیار» را بازی می‌کنند. «تازه به دوران رسیده‌گان فکری» یا به قول جلال «منوّرالفکران» که ناخواسته خائنین تاریخی به مردم بوده و هستند و خواهند بود.
راه مردم اما راهی جدا از این‌هاست.
کارگران شهرداری – شهرری (عکس از بامدادی)
مطالب این وب‌لاگ را از طریق خوراک‌خوان دنبال کنید.
مشترک خوراک بامدادی شوید
کامل
فقط مطالب
فقط لینکدونی
بامدادی 
من اونقدرا دانا نیستم که بتونم نظری رو این پست بدم فقط خواستم بگم هستم و از پست خوبت لذت میبرم …
لایکلایک
من اين كتاب رو نخوندم و از پستتون نفهميدم مردمي كه راهشون جداست كدومهان (فقط بي نان!؟)
به نظر من ادمي كه نون نخوره نه جونش رو داره و نه به مغزش اونقدر خون مي رسه كه به فكر مبارزه و حقش بيفته و اين مبارزه تاريخي يه جورايي از نظرم زير سئواله آيا واقعا هيچوقت هيچ جا هيچ قيام مردميي وجود داشته ؟
لایکلایک
@ نازنين:
راه مردم از راه روشن‌فکر نماهای طبقه متوسط که با چهار ساعت برنامه VoA تماشا کردن و اخبار رادیو فردا شنیدن و نقل قول از نوری‌زاده و سازگارا کردن ، کارشنان دموکراسی و جهان شده‌اند جداست. مبهم نوشتم؟
کلماتی مانند «مزدکیان»، «خرم‌دینان»، «سپیدجامگان»، «سربه‌داران»، «جنگلی‌ها»، «ستارخانی‌ها و باقرخانی‌ها» و … برای شما مفهومی ندارند؟ کمی به تاریخ مردم ایران و جهان نگاه کنید تا بفهمید «قیام مردم بدون نان» همیشه وجود داشته و دارد و خواهد داشت.
لایکلایک
من با تاريخ مشكل دارم!..
لایکلایک