مذهب من خیلی ساده است. مذهب من مهربان بودن است. — دالای لاما
آدمها را باید از نوع رفتارشان در روزهای سخت شناخت. ببینید رفتار سیاسی دالایلاما به عنوان رهبر محبوب مردم تبت چگونه است. رفتار سیاسی رهبرانی چون او باید الگوی سیاستمداران جهان قرار بگیرد.
دالای لاما در پاسخ درخواستهای برخی «گروههای مستقل تبتی» مبنی بر تحریم بازیهای المپیک و همینطور دولت چین که وی را متهم به «گروگان گرفتن بازیهای المپیک» کرده است گفت:
المپیک باید در چین برگزار شود و مردم چین باید از آن احساس غرور کنند. این حق چین است که میزبان بازیهای المپیک باشد. تحریم بازیها حرکتی رایکال و افراطی است و این اتهام دولت چین نیز بسیار تحریکآمیز است.
صرفنظر از نگرش صلحطلبانهاش، او میداند که نباید پلهای مذاکره را خراب کند و باید راه را برای راهحل صلحآمیز و توافق با دولت چین باز بگذارد. واقعا باید به منش سیاسی او آفرین گفت. وی در جای دیگر میگوید:
این یک جنبش مردمی است. من خودم را خدمتگذار مردم میدانم و نمیتوانم به آنها بگویم چکار بکنند یا نکنند، من چنین قدرتی ندارم. همه اصول اعتقادی من را میشناسند که کاملا مخالف خشونت است. خشونتورزی تقریبا مانند خودکشی است.
با توجه به اینکه دولت چین مانع ورود خبرنگاران و جهانگردان به تبت میشود اولین و مهمترین کاری که جامعه بینالمللی باید انجام دهد تلاش برای به دست آوردن اطلاعات از وضعیت تبت است. چه عمدی و چه غیر عمدی «نسلکشی فرهنگی» در تبت در جریان است. نوعی تبعیض: با تبتیها در سرزمین خودشان مانند «شهروندان درجه دوم» رفتار میشود.
دالایی لاما بارها تاکید کرده که خواستار استقلال تبت نیست و خواستار «خودمختاری فرهنگی» (Culural Autonomy) تبت است که از سوی دولت چین پذیرفته نمیشود.
در مورد تبت و وقایع اخیر اینجا بیشتر نوشتهام.
مشترک خوراک بامدادی شوید
کامل
فقط مطالب
فقط لینکدونی
بزرگترين مانع ميان مردم چين و جهان آزاد ، كمونيسم است .
لایکلایک
البته به قول برتراند راسل:
«آنچه در آئین مسیحیت رایج است به همان اندازه نیز در بودائیسم اعتبار دارد. […] جامعه راهبان بودایی – به عنوان مثال در تبت – به شدت مخالف آموزش، ضدبشر و ستمپیشه است.»
و به قول اولریش ویکرت:
«در حال حاضر، هرگونه اعتراضی بهدولت چین مبنیبر اعمال فشار بر فرهنگ مردم تبت، قابل قبول و مورد تأیید میباشد. اما نباید فراموش کرد که منشأ و مبدأ فرهنگ تبت، مذهبی است که بیش از هر پدیده دیگری ظالمانه و مردم تبت را به شیوه منحطترین دیکتاتوریها تحت ستم قرار داده بود. از این رو، باید از ابراز احساساتِ غیر منقدانه بهسود دالای لاما و ترسایان ِ تبتی، دوری جست.»
لایکلایک
@ یه دانشجوی چپ:
کاملا قبول دارم که در سایه حقانیت انتقاد از رفتار وحشیانه دولت چین با مردم تبت، نباید به دام یکجانبهگرایی و پذیرفتن دربست تفکرات دالایلاما افتاد.
صرفنظر از شخص دالایلاما یا تفکری که او به آن تعلق دارد، جسته و گریختههایی که در مورد آیین بودایی شنیدهام حکایت از هماهنگی ویژه آن با طبیعت و صلحگرایی دارد.
جملههای جالبی بود و اطلاعات من در این زمینه بسیار محدود. دوست دارم مطالعه بیشتری داشته باشم.
لایکلایک