- زوال دموکراسی در مهمترین دموکراسی جهان
این نوشتهی سبیل‌طلا را حتما بخوانید. - امی گودمن و دو خبرنگار «دموکراسی‌همین‌حالا» در حال پوشش خبری تظاهرات بازداشت شدند
واقعا خوب شد، بگذارید این خبر در همه‌ی جهان پخش شود. «امی گودمن» از سرشناس‌ترین و محترم‌ترین روزنامه‌نگاران آمریکاست. به خصوص به خاطر حضور پررنگش در مهمترین شبکه‌ی رادیویی و تلویزیونی واقعا مستقل آمریکا «دموکراسی همین‌حالا» (Democracy Now). با دستگیری او، «دشمنان آزادی‌بیان» مرتکب اشتباه بزرگی شدند. انگار یادشان رفته، آمریکا یک کشور جهان سوم مظلوم نیست که دست مردم به جایی نرسد.
اما انگار کم کم شبه‌فاشیست‌های حاکم بر آمریکا ماسک مهربان و مردمی‌شان را دارند از چهره بر می‌دارند تا چهره‌ی واقعی‌شان به همه معرفی شود. راست افراطی حاکم بر آمریکا، مدت‌هاست دندان تیز کرده ریشه‌ی دموکراسی عظیم آمریکا را بخشکاند و هر چه این برخورد‌ها مستقیم‌تر و خشن‌تر شود، نشان‌دهنده‌ی قدرت گرفتن جنبش‌های مردمی در آمریکاست، جنبش‌هایی که نمی‌خواهند اجازه دهند میراث آزادی و دموکراسی کشورشان به دست نئوکان‌های «یک دست اسلحه، یک دست صنعت روابط عمومی» نابود شود. - برگ برنده‌ی ایران: خوش‌آمد گویی به ناوگان دریایی روسیه در خلیج فارس
بحث‌هایی هست که می‌گوید ممکن است ایران به روسیه مجوز برقراری پایگاه نظامی در آذربایجان ایران و جزیره ی قشم بدهد. از چند قرن پیش روسیه خودش را به آب و آتش زده که به خلیج‌فارس نفود کند و حاضر است برای گرفتن چنین امتیازی جان بدهد. البته شخصا فکر می‌کنم این سیاست ریسک بسیار زیادی دارد، اگر پای ناوگان روسیه به خلیج‌فارس باز شود تنش‌ها به سرعت در منطقه بالا خواهد گرفت و این موضوع به سود ایران نیست. اما میتوان تصور کرد، در پاسخ به گسترش سریع ناتو به شرق و تهدید‌های روزافزون علیه ایران این حرکت غرب را در وضعیت «آچمز» قرار خواهد داد. - برای سفر رییس‌جمهور به آمریکا ایده بدهید
هر چند باور کردن این‌که رئیس‌جمهوری ایران از عهده‌ی این ایده‌ها برآید و برفرض هم که همه برنامه‌ها خوبی پیش برود با یک جمله‌ی نامناسب همه‌ی رشته‌ها را پنبه نکند برایم مشکل است، اما در کل می‌توانم تصور کنم شرایطی را که با این ایده‌ها موافق باشم. در شرایط فعلی که بنگاه‌های رسانه‌ای غرب روی هیولاسازی ایران زوم کرده‌اند، برنامه‌های ابتکارآمیز و مثبت بالاترین مقام اجرایی ایران در آمریکا میتواند مثل سطل آبی روی آتش رسانه‌آی که بر ضد ایران برپا کرده‌اند پاشیده شود. - سارا پالین: خدا ما را به جنگ در عراق فرستاده است
«قشری‌گری»، «عوام‌فریبی»، «سوءاستفاده از احساسات مذهبی مردم» و «ارتجاع سیاسی» برایتان آشنا نیست؟ - معضلی به نام کپی کاری مقالات علمی
این جور اتفاقات حتی اگر بسیار معدود باشند، آبرو و حیثیت جامعه‌ی فرهنگی و علمی ایران را در سطح جهان می‌برند. به نظرم این‌گونه حرکت‌ها را باید مصداق واقعی نشر اکاذیب دانست و جدا تحت پی‌گرد قانونی قرار داد. - مهندسی، دموکراسی، خودبزرگ بینی
این نوشتهی عالی هزاران نقطه را حتما باید خواند. به خصوص کسانی که خارج از ایران زندگی می‌کنند یا مثل من میان زندگی در ایران و غربت پادرهوایند.
بامدادی و کمانگیر در چند روز اخیر
- داشتم بالاگردی می‌کردم که به لینکی برخورد کردم و کامنتهایی که نشان از حمایت برخی از ایرانی‌ها از حمله‌ی نظامی به ایران می‌داد.
- برای این‌که فضا بیشتر دستم بیاید چند لحظه وب‌گردی کردم و نوشتهی یک‌سال پیش کمانگیر به نام «چقدر بده اگر آمریکا به ایران حمله کنه؟» را به صورت کاملا تصادفی دیدم. لحنش طوری بود که وضعیت فعلی ایران را با این‌که به ایران حمله بشود چندان متفاوت ندانسته بود.
- با توجه به حساسیت موضوع پست «فرمولی برای روشن کردن ذهن در یک هفته» را نوشتم.
- کمانگیر با «بامداد، از این دام حذر کن» پاسخ داد.
- پویا شوقی در نوشته‌اش «ضربه‌ی بامدادی به کمانگیر ناجوانمردانه بود»، من را مورد انتقاد قرار داد (شخصا هنوز متوجه نشده‌ام چرا؟).
- در پاسخ نوشتهی کمانگیر نوشتم «کمانگیر عزیز، اول جهان‌بینی دوم آمار»
- در این میانه از روزانه‌های کمانگیر هم نباید غافل شد: در «وبلاگ نویس، فقط» اعتراف صادقانه‌ای می‌کند.
- گفتگو‌های پراکنده‌ای هم در فرندفید درگرفت: مثلا اینجا و اینجا.
لینک‌های بدون لینک: گوگل و کروم
- مرورگر گوگل به نام کروم عرضه شد که شاید بشود آنرا «دروازه‌ی طلایی ورود به امپراطوری آن‌لاین گوگل» نامید. برآوردهای اولیه نشان می‌دهد کروم، دست‌کم در اجرا کردن برنامه‌های تحت وب (مثلا جاوااسکریپت‌ها) بسیار سریع‌تر از فایرفاکس و اینترنت‌اکسپلورر است.
- گوگل در متن موافقت‌نامه با کاربران یک سوتی حقوقی هم داد که بلافاصله اقدام به اصلاحش کرد. در این موافقت‌نامه کاربران باید تایید می‌کردند که هرآنچه (متن و تصویر و …) در کروم نمایش داده شود، نوعی مالکیت معنوی نسبت به آن محتواها برای گوگل همراه خواهد آورد.
- هنوز هیچ نشده، مرورگر نوزاده‌ی گوگل (کروم) حدود 6 درصد بازار مرورگر‌ها را به دست آورده است.
- حرکت گوگل بی‌نهایت هوشمندانه و دقیق انجام شده است. به قول یک مدیر ارشد گوگل «کروم» فقط یک مرورگر نیست، بلکه یک پلاتفرم (زیربنا و ساختار) برای نرم‌افزارهای تحت وب و محاسبات ابری (Cloud Computing) است.
- از سوی دیگر، این پلاتفرم را بگذارید کنار سیستم‌عامل موبایل گوگل (آندرویید) و نتیجه را تصور کنید. این که گفتم امپراطوری آن‌لاین باور کنید اغراق نکردم. گوگل همه‌ی لایه‌ها را همزمان و بسیار پرقدرت مورد تهاجم قرار داده است: لایه‌ی کاربری، محاسبات و پردازش ابری و ذخیره‌سازی. همین‌طور مدیاهایی چون وب، مخابرات و شبکه‌ی تلویزیونی.
- متاسفانه این مرورگر از صفحه‌ی اصلی‌اش در ایران دانلود نمی‌شود. چون از تکنولوژی گوگل‌گیرز استفاده می‌کند که بنا به دلایلی که بر من پوشیده است ایرانی‌ها از آن محروم شده‌اند.
مشترک خوراک بامدادی شوید
کامل
فقط مطالب
فقط لینکدونی
بامدادی 
آقایی.
لایکلایک
به. بشین رفیق بزرگ کن ( ورژن جدید بشین بچه بزرگ کن) :دی
عزیزم ما سه ساعت توضیح دادیم تازه میگی نفهمیدی چی رو نقد می کنم. :))) حالا بعدا راجع بهش باهات صحبت می کنم. 🙂
لایکلایک
@ پویا شوقی:
پویا جان، خوب صادقانه بگم، متوجه نشدم چرا. محکوم بودن جنگ و هولناک بودنش برای مردم (ایران یا عراق یا هر مردم دیگه‌ای) رو من بدیهی می‌دونم، مثل خورشید وسط آسمون.
نظر بالاترینی‌ها رو خوندم، نظر کمانگیر رو هم تصادفا گوگل کردم و دیدم و یه پیشنهاد بهشون دادم. کجای این مساله ناجوانمرادنه بوده و اصولا کجای این مساله «ضربه» بوده؟
یک گفتگوی ساده ی وبلاگی مگه نبوده؟ اهانتی توش بوده؟ خط قرمزی شکسته شده؟ چه چیزی اون‌رو ناجوانمرادانه کرده؟
لایکلایک
از این که می بینم واقعن این بنگاه پوپولیستی که برای احمدی نژاد به راه افتاده به این جا هم کشیده متاسفم، خیلی هم متاسفم.
لایکلایک
شكستن كمر حكومت اسلامی فقط به دست مردم ایران ممكن است و تعیین جایگزینش هم حق مسلم و انحصاری همانهاست. تنها كسانی كه همیشه در ایران این حق تعیین سرنوشت را به رسمیت شناخته اند لیبرال ها هستند از مشروطیت تا مصدق و تا بختیار. برای موفقیت در این راه باید ایرانیان با گذشتهٌ آزادیخواهانهٌ خود تجدید عهد نمایند. كمكی كه این مردم به آن احتیاج دارند كمك مادی نیست كه هر از چندی ارقام مضحكی در باب آن منتشر میشود. در انقلاب مشروطیت، طی نهضت ملی مخارج عظیم این حركتهای وسیع مردمی از كیسهٌ فتوت خود ایرانیان پرداخت شد نه از جیب خارجی. این مردم هیچگاه از خرج كردن برای هدفی كه ارزشمند میشمرده اند ابا نداشته اند و محتاج دیگری نبوده اند كه امروز باشند. كمكی كه آمریكا میتواند به سقوط حكومت اسلامی و پیشروی دمكراسی در ایران بكند كمكی است معنوی كه هماهنگ با منطق تحولات سیاست داخلی ایران باشد، بر پایهٌ شناختن حقوق مردم ایران استوار باشد و از همهٌ اینها مهمتر بی چشمداشت باشد.
چنین معامله ای احتمالاً در نظر كسانی كه با ذهن تاجرمسلك سیاست بازی میكنند و در فكر اینند كه از این آمارگیری تا آن انتخابات چگونه میتوان مردم را سرگرم كرد و خر خود را از پل گذراند، به دور از صرفه جلوه میكند. باید به آنان یادآوری كرد كه میتوان از جنبش آزادیخواهانهٌ مردم ایران پشتیبانی كرد ولی نمیتوان آنرا صاحب شد. آمریكا فرصت اولی را دارد و قادر به دومی نیست، بهتر است از خیالش هم صرفنظر كند. سودای به دست گرفتن دوبارهٌ اختیار ایران بیش از آنكه انگیزهٌ پیش گرفتن سیاست مؤثری از جانب آمریكا باشد وزنه ای بوده كه این دولت را از هر حركت مثمر ثمری بازداشته است. صرف نظر كردن از آن چشمپوشی از امتیاز نیست، آزادی از بند است.
لایکلایک