چطور می‌شود حمل و نقل هوایی را نسبت به محیط زیست «دوستانه‌تر» کرد؟ می‌شود هواپیماهای کم‌مصرف‌تر ساخت و برنامه‌ی پروازها را بهینه کرد و مانند آن…

اما بعضی ایده‌های ساده هم می‌توانند بسیار موثر باشند. مثلا به جای این‌که هواپیما موقع فرود در چند مرحله ارتفاع کم کند، ارتفاع‌اش را طبق یک منحنی بهینه‌ی از پیش محاسبه شده به تدریج کم کند، روشی که در دانشگاه‌های جئورجیاتِک و اِم‌آی‌تی روی آن کار کرده‌اند و در حال حاضر در یک فرودگاه آمریکا و خطوط هواپیمایی اسکاندیناوی به کار برده می‌شود.

به این روش می‌گویند «کاهش ارتفاع پیوسته‌» (Continuous Descent Approach) یا CDA. ایده البته بسیار ساده‌ است اما اجرا کردن آن پیچیدگی‌هایی دارد که با تکنولوژی امروز قابل حل است.

خط سیاه (ممتد) مسیر جدید فرود هواپیماها (CDA) را نشان می‌دهد و خط قرمز (خط چین) میسر کلاسیک فرود. حتی با چشم غیرمسلح هم می‌شود مزیت‌های روش جدید را حدس زد. اما بر اساس تحقیقات نظری و تجربی انجام شده مهم‌ترین مزایای این روش این است که سوخت کمتری مصرف می‌کند، زمان کمتری برای فرود لازم است و سر و صدای موتور هواپیما در مسیر فرود کم می‌شود. دیگر بهتر از این؟

تردید نکنید دیر یا زود همه‌ی هواپیماهای جهان به این روش فرود خواهند آمد. دیگر خبری از «شیرجه‌ زدن‌های» ناگهانی هواپیما نخواهد بود.

پی‌نوشت: در ایران اول باید مشکل خرید هواپیما و تجهیزات فرودگاه و غیره را حل کنیم، «کاهش ارتفاع آهسته‌» بماند برای بعد!