خلیجی که خون‌ریزی کرد – قسمت اول

حتما در جریان حادثه‌ی نشت نفت در خلیج مکزیک و در نزدیکی سواحل آمریکا هستید. حادثه‌ای که می‌تواند به بزرگ‌ترین فاجعه‌ی زیست‌محیطی تاریخ آمریکا تبدیل شود. در همین رابطه سعی می‌کنم خلاصه‌ی بعضی از وب‌گردی‌هایم را این‌جا بنویسم.

چه اتفاقی افتاد؟

عملیات حفاری در عمق دریا فرایند بالفوه خطرناکی است و در نتیجه معمولا با رعایت کردن استانداردهای ایمنی فوق‌العاده بالا اجرا می‌شود. برای همین از خودم می‌پرسیدم پس چرا از شیرهای ایمنی زیرسطحی استفاده نشده است. مطمئنا تا وقتی که تحقیقات کامل و بررسی دقیق روی همه‌ی ابعاد حادثه انجام نشود نمی‌توان علت‌های اصلی رخ‌دادن آن‌را شناسایی کرد. اما حدس زدن علت‌های آنی (immediate cause) ساده‌تر است. در واقع از عوامل انسانی و غیره که بگذریم، عوامل آنی‌ای که باعث رخ دادن فاجعه‌ی خلیج مکزیک شدند را می‌توان در از کار افتادن سه سیستم خلاصه کرد (روی عکس کلیک کنید تا واضح‌تر شود یا این‌که شرح کامل‌تر را این‌جا یا این‌جا ببینید):

اول: حفاری‌ چاه اکتشافی تمام شده (حدس من) و حالا قصد دارند برای مدتی (تا وقتی که برنامه‌ریزی برای تولید چاه  انجام شود) چاه را ترک کنند. برای این‌کار چاه را دست کم در دو نقطه با سیمان پلاک (plug) می‌کنند (شماره‌ی 1 در نمودار) تا چاه پس از ترککردم کاملا ایمن باشد. اما در این مورد طراحی یا نصب سیمانی‌ (cement) که باید به صورت حایل (cement plug) چاه را از پایین مسدود کند درست انجام نشده و در نتیجه ترک خورده و به گاز طبیعی اجازه داده تا به فضای بالای پلاک دسترسی داشته باشد. یا به عبارتی بعد از خروج لوله‌ی حفاری (چون عملیات حفاری تمام شده و چاه قرار است برای مدت معینی بسته شود) گاز می‌نواند فضای داخلی چاه (annulus) را پر کند. این وضعیت بسیار خطرناک است، چرا که کل سیستم طوری طراحی شده که نفت و گاز همواره باید در داخل لوله‌ی حفاری باشند و نه  خارج از آن.

.

متاسفانه پرسنل دکل متوجه این وضعیت نشدند. چرا که داخل لوله‌ی حفاری و همین‌طور بدنه‌ی خارجی چاه مملو از گل حفاری (drilling mud) است که وزن آن از فشار هیدرواستاتیک مخزن نفتی بیشتر است. در نتیجه تا وقتی که ستون گل حفاری در محل باشد گاز نمی‌تواند به سطح برسد.

دوم: از محل شکسته شدن لایه‌ی سیمانی (چه در دیواره‌ی چاه و چه در محل حایل یا پلاگ)،‌ به تدریج گاز به داخل ستون گل که مهم‌ترین وسیله‌ی کنترل فشار چاه است نشت کرد. مطمئن نیستم در این‌جا چه اتفاقی افتاده، شاید مسئولین دکل شروع به کاستن غلظت گل کرده‌اند (با این تصور که حایل سیمانی درست کار می‌کند و چاه در اعماق مسدود شده) و ارتفاع موثر ستون گل را کاهش داده‌اند (کم کردن فشار هیدرواستاتیک ستون گل) با عدم اطلاع از ترک خوردن لایه‌ی سیمان. با کاسته شدن فشار هیدرواستاتیک گاز به سرعت به طرف سطح حرکت کرده و پرسنل دکل را ظرف مدت چند ثانیه غافل‌گیر کرده است.

سوم: درست در کف دریا (شماره‌ی 3) آخرین و شاید مهم‌ترین وسیله‌ی ایمنی چاه قرار گرفته است. این وسیله که به BOP یا Blowout Preventer مشهور است می‌تواند در صورت بروز خطر یا شرایط خارج از کنترل چاه را ببندد. BOP طوری طراحی شده که حتی می‌تواند کل چاه (شامل لوله‌ی حفاری و لایه‌های مختلف و همین‌طور پوسته‌ی خارجی آن) را ببرد. با مشاهده‌ی گاز در سطح پرسنل دکل اقدام به بستن چاه از طریق فعال کردن BOP کرده‌اند اما به دلایل نامعلوم بازوهای نیرومند BOP که قادر به بریدن (shear) هر آن‌چه در چاه است، هستند عمل نکرده‌اند.


.

نتیجه: چاه از پایین (در محل BOP) به صورت نیمه بریده شده و در نتیجه نفت و گاز با فشار بسیار زیاد از کف دریا (عمق 1500 متری) به بیرون نشت می‌کند. در سطح دریا هم نشت کنترل نشده‌ی گاز باعث انفجار و آتش‌سوزی شده و …

.

.در ادامه دو ویدئو و چند عکس (به صورت گالری) را می‌بینیم.

.ویدئو: محل نشت در عمق دریا

اولین ویدئو محل نشت نفت در عمق دریا را نشان می‌دهد (جایی که BOP نتوانسته عمل کند). مهار کردن چنین سوراخ بزرگی در عمق حدودا 1500 متری دریا بسیار دشوار است.

ویدئو: گستردگی لکه‌ی نفتی

ویدئوی دوم اما گستردگی فاجعه را نشان می‌دهد. گوینده که یک فعال محیط زیست است با دیدن بزرگی لکه‌ی نفتی شرایط را با لفظ «ناامید کننده» توصیف می‌کند. لکه آن‌قدر بزرگ است که کشتی‌های بزرگ حاضر در محل مثل قایق‌های کوچکی دیده می‌شوند و به نظر می‌رسند هیچ کار موثری نمی‌توانند انجام دهند.

او ادامه می‌دهد:

به نظر می‌رسد خلیج درحال خون‌ریزی است… آیا خواهیم توانست وضعیت را مهار کنیم؟ … آیا خواهیم توانست این آلودگی را پاک کنیم؟ … آیا [اکوسیستم] خلیج هرگز ترمیم خواهد شد؟…

پیشنهاد می‌کنم ویدئو و کامنتری آن‌را حتما ببینید. برای دوستانی که سرعت اینترنت پایینی دارند چند تا از عکس‌هایش را استخراج کرده‌ام که پایین به صورت اسلایدشو می‌توانید نگاه کنید.

چند عکس‌

عکس زیر آتش زدن عمدی مقداری از نفت گردآوری شده در عملیات پاک‌سازی لکه‌ی نفتی را نشان می‌دهد.

عکس‌های بیشتر را به صورت اسلایدشو ببینید:

این نمایش پرده‌ای نیاز به جاوااسکریپت دارد.

.

پی‌نوشت: اگر فرصت کنم درباره‌ی تاثیرات زیست‌محیطی این حادثه، جداگانه خواهم نوشت.

.


بامدادی نجواها یک‌عکاس [silent-clicks]
با توجه به فیلتر بودن بامدادی در ایران، لطفا مطالب آن‌را از طریق اشتراک در خوراک آن یا مراجعه به وبلاگ «آینه‌ی بامدادی» پی‌گیری کنید. استفاده از مطالب و عکس‌های منتشر شده در وبلاگ‌ها و فوتوبلاگ‌های من به شرط «نقل قول دقیق»، «ذکر ماخذ» و «ارجاع لینک به اصل پست» بلا مانع است.

نویسنده: bamdadi

A little man with big dreams.

5 دیدگاه برای «خلیجی که خون‌ریزی کرد – قسمت اول»

  1. بدجوری نگران سکوی حفاری نیمه شناور خودمون ( سکوی امیر کبیر ) تو دریای خزر شدم .
    به هر حال مطلب خیلی جالبی بود . ممنون

    لایک

  2. خیلی عالی بود
    واقعاً ممنون که به اینصورت وب گردی هات رو در اختیار ما هم قرار دادی. من از گودر رسیدم به اینجا و مطلب رو خوندم، فقط می خواستم بگم
    این اتفاق خیلی نزدیک به دستوری بود که از جانب پرزیدنت اوباما برای استخراج نفت از حوزه های جدید امریکا صادر شد
    اینجا http://www.khabaronline.ir/news-51774.aspx
    و از اونجایی که تا مدت ها همچین کاری ممنوع اعلام شده بود و از طرفی جمهوری خواه ها چندان تمایلی به این کار نداشتن، خیلی دایی جان ناپلوئنی من فکر میکردم شاید این شیطنتی بود که برای لغو چنین دستوری انجام شد. اینکه مثلاً قرار بوده خیلی کنترل شده باشه و بعدها با یادآوری طبعات این فاجعه آقای اوباما مجبور بشه دستورش رو لغو کنه. البته قبول دارم که فاجعه ی زیست محیطی که به بار اومده خیلی دردناک تر از شیطنت های سیاسی هست که این وسط میتونست اتفاق بیفته. هر چند ایشون دستور قبلی رو بعد از این جریان لغو کرد. شما بدون در نظر گرفتن ِ عوامل انسانی نوشتی و من خیلی عوامل انسانی رو داخل ماجرا کردم

    لایک

    1. ممنون. خواهش می‌کنم.

      البته سناریویی که مطرح کردید خیلی دور از ذهن است و چون هیچ نشانه‌ای برای آن وجود ندارد بهتر است فعلن آن‌را نادیده بگیریم.

      عوامل انسانی و غیره حتما در شکل گرفتن حادثه نقش داشته‌اند که فقط با انجام تحقیقات کامل مشخص‌تر می‌شود.

      لایک

من همه‌ی کامنت‌های وارده را می‌خوانم. اما ‌لطفا توجه داشته باشید که بنا به برخی ملاحظات شخصی از انتشار و پاسخ دادن به کامنت‌‌هایی که (۱) ادبیات تند، گستاخانه یا بی‌ادبانه داشته باشند، یا (۲) در ارتباط مستقیم با موضوع پستی که ذیل آن نوشته شده‌اند نباشند و یا (۳) به وضوح با نشانی ای‌میل جعلی نوشته شده باشند معذور هستم. در صورتی که مطلبی دارید که دوست دارید با من در میان بگذارید، از صفحه‌ی تماس استفاده کنید. با تشکر از توجه شما به بامدادی.

در پایین مشخصات خود را پر کنید یا برای ورود روی یکی از نمادها کلیک کنید:

نماد WordPress.com

شما در حال بیان دیدگاه با حساب کاربری WordPress.com خود هستید. خروج /  تغییر حساب )

تصویر توییتر

شما در حال بیان دیدگاه با حساب کاربری Twitter خود هستید. خروج /  تغییر حساب )

عکس فیسبوک

شما در حال بیان دیدگاه با حساب کاربری Facebook خود هستید. خروج /  تغییر حساب )

درحال اتصال به %s

%d وب‌نوشت‌نویس این را دوست دارند: