.

«غزه» کاری از Lena Merhej

صرف نظر از اسرائیل و غزه، به دلایل مختلف فکر می‌کنم در قلب تحولاتی که به دنبال این رویداد خواهد آمد «ترکیه» قرار دارد. شما چطور فکر می‌کنید؟

در همین رابطه:

• گزارش الجزیره از حمله نیروهای اسرائیل به کشتی‌های امدادرسانی به غزه و برخی از واکنش‌های جهانی نسبت به آن
• آخرین اخبار در این زمینه (نتیجه‌ی جستجو)
• واکنش تند ترکیه (لغو مانور مشترک نظامی با اسرائیل، خروج سفیر ترکیه از اسرائیل یا احتمال درخواست تشکیل جلسه‌ی اضطراری شورای امنیت، …
• درباره‌ی تحولات ترکیه، فشارهای داخلی برای افزایش‌ تنش‌ها با قدرت‌های غیراسلامی منطقه (مانند اسرائیل) و تضاد روزافزون نیروهای طرف‌دار انزوای سکولار (ارتش) و انترناسیونالیسم اسلامی (گروه‌های اسلام‌گرای در حال قدرت‌ گرفتن) مجموعه‌ی چهارگانه‌ای که ترجمه کرده‌ام را مطالعه کنید: نگاه استراتژیک: خشم اردوغان و آینده‌ی دولت ترکیه قسمت اول، دوم، سوم، چهارم

و چند سوال برای فکر کردن:

اگر وقایع و رویدادهای جنجال‌برانگیز را نه به عنوان علت، که به صورت عوامل تحریک‌کننده‌ی (trigger) بروز یا تشدید تنش‌های ژئوپولیتیکی موجود در نظر بگیریم، پاسخ سوال‌های زیر چگونه خواهد بود:

• تاثیر این روی‌داد بر روابط ترکیه و اسرائیل چیست؟
• تاثیر این روی‌داد در داخل ترکیه چگونه خواهد بود؟ آیا توازن قدرت ظریف میان نیروهای سکولار و نیروهای اسلام‌گرای توسعه‌طلب (expansionist) داخل ترکیه به هم می‌خورد؟
• تاثیر این روی‌داد بر نقش منطقه‌ای ترکیه چیست؟
• با توجه به نزدیکی زمانی توافق تهران و ترکیه و برزیل، تاثیر این روی‌داد و پس‌لرزه‌های آن بر نقش ترکیه در این توافق چگونه خواهد بود؟
• آیا پاسخ‌های مربوط به چهار سوال فوق در یک زمینه‌ی ژئوپولیتیک (geopolitical context) به هم مرتبط‌ هستند؟ چگونه؟

_______________________________

به‌روز رسانی:

در شرایطی که بحران بالا تازه در حال اوج گرفتن است، ارتش اسرائیل سه دریایی مجهز به سلا‌ح‌های هسته‌ای را به خلیج فارس اعزام می‌کند، آن‌هم درست چند روز بعد از اجلاس کشورهای عضو ان‌پی‌تی در نیویورک و تاکید بر ضرورت عضویت اسرائیل در این معاهده!

.

---

بامدادی	نجواها	یک‌عکاس	[silent-clicks]
با توجه به فیلتر بودن بامدادی در ایران، لطفا مطالب آن‌را از طریق اشتراک در خوراک آن یا مراجعه به وبلاگ «آینه‌ی بامدادی» پی‌گیری کنید. استفاده از مطالب و عکس‌های منتشر شده در وبلاگ‌ها و فوتوبلاگ‌های من به شرط «نقل قول دقیق»، «ذکر ماخذ» و «ارجاع لینک به اصل پست» بلا مانع است.

طرح: ناشناس (نتوانستم امضا را بخوانم).

در روز چهارم جون 1989 نیروهای امنیتی/نظامی دولت اقتدارگرای چین چندین هزار نفر از معترضانی که در میدان تیانانمن جمع شده بودند را قتل عام کردند. مردم چین برای گریز از سان.سور به این روز «سی و پنجم می» (May 35) می‌گویند.

---

بامدادی	نجواها	یک‌عکاس	[silent-clicks]
استفاده از مطالب و عکس‌های منتشر شده در وبلاگ‌ها و فوتوبلاگ‌های من به شرط «نقل قول دقیق»، «ذکر ماخذ» و «ارجاع لینک به اصل پست» بلا مانع است.

---

طراح: مایکل لیونیگ (Michael Leunig). عنوان اصلی کار را پیدا نکردم.

* انتخاب یک کار از میان آثار لیونیگ کار ساده‌ای نیست. بنابراین احتمالا چند تا از کارهایش را به تدریج منتشر می‌کنم.

---

بامدادی	نجواها	یک‌عکاس	[silent-clicks]
استفاده از مطالب و عکس‌های منتشر شده در وبلاگ‌ها و فوتوبلاگ‌های من به شرط «نقل قول دقیق»، «ذکر ماخذ» و «ارجاع لینک به اصل پست» بلا مانع است.

همگان می‌دانند که طراحی و اجرای «جنگ‌های انسان‌دوستانه» از مهم‌ترین تخصص‌های امپراطور به شمار می‌رود.

منبع: ناشناس

---

مشترک خوراک بامدادی شوید
کامل
فقط مطالب
فقط لینکدونی

توی یک وبلاگ به این کاریکاتور برخورد کردم و توجهم را به خود جلب کرد؛ چون اجرایی ساده و در عین حال قوی و تاثیرگذار دارد. امضای زیر کار چندان واضح نیست و توی اینترنت هم نتوانستم طراح اصلیش را پیدا کنم؛ اما اجازه دهید با ایده گرفتن از نوشته‌ی همان وبلاگ‌نویس نگاهی دقیق‌تر به آن داشته باشیم.

مهمترین جلوه‌ی بصری کاریکاتور این است که «آفریقا زیر پا گذاشته شده».  کاریکاتور به استعمار آفریقا توسط اروپاییان اشاره می‌کند و این‌که چگونه آفریقا هیچ‌ کنترلی روی کسانی که رویش پا گذاشتند نداشته است. زمین آفریقا به رنگ سیاه کشیده شده و اثر پا به رنگ سپید که تاکید بر «تبعیض» یا «نژادپرستی شدید» حاکم بر فضا می‌کند.

کاریکاتوریست احتمالا خواسته نشان دهد چگونه اروپاییان آفریقا را زیر کنترل خود داشتند. شاید هم از منظر این‌که «چقدر آفریقا آسیب دیده‌» به موضوع نگریسته باشد. در هر دو حال او می‌خواسته نشان دهد که «چقدر شدید آفریقا تحت سلطه قرار گرفته بود».

تکنیک بصری دیگری که کاریکاتوریست به کار برده را می‌توانیم در لبه‌های عمیق جای پا ببینیم که احتمالا این معنا را تداعی می‌کند که «اروپاییان آفریقا را عمیق کندند و منابعش را بردند». کاریکاتوریست با بزرگ و عمیق کشیدن جای پا این مفهوم را تشدید کرده است.

زمین داخل جای پا بایر و ترک خورده است که به بیننده القا می‌کند «منابع این سرزمین را بردند و اکنون خشکسالی و فقر» جایگزینش شده است: تصویر تلخ آفریقای امروز. استفاده از استعاره‌ی جای پا در این کاریکاتور بسیار هوشمندانه بوده. جای پا انگار مال کسی است که آمده و رفته و پشت سرش را هم نگاه نکرده است.

پی‌نوشت: دوستی در یک کامنت خوب در پایان همین پست به یک نکته‌ی جالب دیگر اشاره کرده که از دید من پنهان مانده بود. جهت ردپا به سوی اروپاست، انگار کسی که پایش را این‌جا گذاشته به سمت اروپا می‌رفته (یا باز می‌گشته).

---

مشترک خوراک بامدادی شوید
کامل
فقط مطالب
فقط لینکدونی

زیرنویس از من است. (منبع)

---

مشترک خوراک بامدادی شوید
کامل
فقط مطالب
فقط لینکدونی