به بهانه سفر بسیار مهم و تاریخی ریس جمهور ایران به عراق.
این سفر از نظر «سمبلیک» از بسیاری جهات مهم است. از لحاظ تاریخی برای اولین بار پس از جنگ ایران و عراق یک رئیسجمهور ایران به عراق سفر میکند و به خصوص اولین سفر رئیسجمهور ایران به عراق، بعد از اشغال آن توسط آمریکا است.
این بازدید از نظر اوضاع سیاسی روز و در آستانه صدور قطعنامه سوم شورای امنیت علیه ایران که با فشارهای آمریکا پیگیری میشود نیز اهمیت بالایی دارد. سفر رئیسجمهور ایران به عراق و استقبال گرم مقامات عراقی از وی و تلاش دو کشور برای گسترش روابط متقابل «زنگ خطری» برای منافع آمریکا در منطقه است. لازم به یادآوری است آمریکا مخالف تقویت روابط ایران و عراق است در حدی که بارها به مقامات عراقی در این زمینه هشدار داده است. در صورت پایدار شدن روابط ایران و عراق و به دنبال آن سایر کشورهای منطقه، حضور نظامی آمریکا در منطقه مهم خلیجفارس توجیهناپذیر خواهد بود. (در همین زمینه پیشنهاد وام یکمیلیارد دلاری ایران به عراق)
آخرین سفر بوش به عراق تا لحظه ورود وی به پایگاه نظامی آمریکا در عراق از مردم پنهان نگاه داشته شد. درست بر عکس سفر رئیسجمهور ایران به عراق که از پیش اعلام شده بود{+}. برخلاف مقامات میهمان که با هلیکپتر به کاخ ریاستجمهوری عراق منتقل میشوند، رئیسجمهور ایران با ماشین از سطح بغداد عبور کرد {+}.
با مزه نیست کسانی که 160000 سرباز در عراق دارند ما (ایران) را متهم به دخالت در امور عراق میکنند؟ — محمود احمدی نژاد
اتحاد انرژی ایران و چین؟
به نظر من قرارداد 16 میلیارد دلاری توسعه میدان پارسجنوبی میان ایران و چین را هم باید در راستای فشارهای آمریکا از طریق شورای امنیت بر ایران تحلیل کنیم. آمریکا به هیچوجه مایل نیست، بزرگترین رقیبش به منابع انرژی مطمئن خاورمیانه دسترسی پیدا کند و ایران نیز به نوبه خود با آگاهی از عطش چین به نفت از برگهای برنده خود استفاده میکند و به حمایت شدن از سوی چین امید دارد. اتحاد انرژی استراتژیک میان چین و ایران (و احتمالا در آینده هند) در صورتی که عملی شود میتواند عواقب سیاسی چشمگیری داشته باشد و بافتههای آمریکا را در منطقه پنبه کند.
مشترک خوراک بامدادی شوید
کامل
فقط مطالب
فقط لینکدونی