احتمالا مقبول‌تر این است که قبل از صحبت کردن از سیاست‌مدار، از سیاست بگویم. اما صرفا برای ایجاد اندکی پیچیدگی روایی، نوشتن در باب سیاست را به وقت دیگری موکول می‌کنم. فقط این را بگویم که شاید وقت آن رسیده باشد که دست از شعار میهن‌سوز «سیاست پدر و مادر ندارد» برداریم و به کنش سیاسی و در نتیجه «به سیاست‌مدار» نگاه دیگرگونه‌ای بیاندازیم.
.
برای اعتراف به این‌که ما هرگز نخواهیم توانست بهتر از یک سیاست‌مدار عمل کنیم به چیزی شبیه جسارت نیازمندیم… هیچ‌کس نمی‌تواند بهتر از سیاست‌مدار عمل کند. دیگران هر وقت اشتباهی مرتکب می‌شوند می‌توانند به راحتی در گوشه‌ای پنهان شوند. آن‌ها می‌توانند بازگردند و دوباره تلاش کنند. اما سیاست‌مدار فقط یک گلوله دارد و آن را هم باید در حضور همگان شلیک کند… آن‌چه به عنوان فرومایگی سیاسی مورد تنفر ماست چیزی نیست جز مجموعه‌ای از مصالحه‌ها که سیاست‌مداران را وادار می‌کنیم به جای ما انجام دهند. اگر از سیاست متنفریم، باید از خودمان متنفر باشیم. او اشتباه می‌کرد. در عوض باید می‌گفت: «همه چیز از سیاست شروع می‌شود، و متاسفانه به عرفان تحلیل می‌رود.» — برونو لاتور *
.
It takes something like courage to admit that we will never do better than a politician… no one does any better than the politician. Those others simply have somewhere to hide when they make their mistakes. They can go back and try again. Only the politician is limited to a single shot and has to shoot in public…. What we despise as political «mediocrity» is simply the collection of compromises that we force politicians to make on our behalf. If we despise politics we should despise ourselves. Péguy was wrong. He should have said, «Everything starts with politics and, alas, degenerates into mysticism.» — Bruno Latour *
.
.
.
* Latour, B., 1993. The pasteurization of France, Harvard University Press..
.
با توجه به فیلتر بودن بامدادی در ایران، لطفا مطالب آن‌را از طریق اشتراک در خوراک آن یا مراجعه به وبلاگ «آینه‌ی بامدادی» پی‌گیری کنید. استفاده از مطالب و عکس‌های منتشر شده در وبلاگ‌ها و فوتوبلاگ‌های من به شرط «نقل قول دقیق»، «ذکر ماخذ» و «ارجاع لینک به اصل پست» بلا مانع است.
بامدادی 